برّرسي انتقادي رويكرد يووال نوح هراري به نظريۀ تكامل و لوازم آن

نظريّه تكامل انواع داروين، از جمله نظريّات مهمّ در كيفيّت خلقت انسان است. امري كه همواره مورد بحث و گفت‌وگو در ميان انديشمندان در حوزه‌هاي مختلف فكري بوده است. تأثير اين نظريّه در حوزه دين و باورهاي ديني نيز امري غير قابل انكار است؛ تا بدان‌جاكه اين نظريّه به‌عنوان توجيه‌كننده عقايد خداناباوران محسوب شده و عقايد ديني را با چالش مواجه مي‌كند. از جمله متفكّراني كه براساس اين نظريّه و مدّعيات مطرح شده در آن سعي در به چالش كشيدن آموزه‌هاي ديني كرده است، يووال نوح هراري است. وي نسبت به پذيرش اين نظريّه سه پيامد را ذكر مي‌كند كه با تلقّي رايج از انسان و خدا و باورهاي ديني سازگاري ندارد. اين سه پيامد عبارت‌اند از:الف) تبار مشترك ميان انسان و حيوان، عاملي براي نافرماني از دستورات خداوند؛ب) عدم ارائۀ توجيه و تبييني عقلاني از وجود روح؛ج) انكار اختيار و آزادي.هدف نگارنده در اين نوشتار آن است كه با روش تحليلي ـ تطبيقي، لوازم و پيامدهاي اين نظريّه و مدّعيات هراري در سه بخش مذكور را مورد تحليل و بررسي قرار دهد. افزون بر اين، كاستي‌هاي موجود در سخنان هراري را نيز آشكار سازد.