بررسي كنش هاي اخلاق مدارانۀ كي خسرو در جنگ با تورانيان

زمينه: كي خسرو يكي از شاهان برجسته در شاهنامه است كه در پس از رسيدن به قدرت، اقدامات مطلوبي براي رشد و تعالي جامعۀ ايراني انجام داده است. يكي از چالش هاي او در كشورداري، تعارضات مرزي از سوي تورانيان بوده كه مشكلات عديده اي را به همراه داشته است. با اين حال، كي خسرو در برخورد با دشمنان اصليِ ايرانيان، همواره از منش هاي اخلاقي و انسان دوستانه بركنار نبوده و مردم غيرنظامي و اسيران جنگي را مورد نظر قرار داده و حقوق آنان را حتي در ميانۀ جنگ در نظر گرفته است. در پژوهش حاضر، با استناد به منابع كتابخانه اي و روش توصيفي تحليلي، سويه هاي اخلاقي اين شخصيت در نبرد با تورانيان، بازنمايي و كاويده شده است.نتيجه گيري: كي خسرو در برخورد با تورانيان، همواره حقوق غيرنظاميان و اسيران جنگي، كشاورزان و پيشه وران را رعايت كرده است و سربازان او از غارت، انهدام و تجاوز (مصداق هاي ناهنجاري هاي اخلاقي) پرهيز كرده اند. او در كمال سكون و به دور از خون ريزي هاي معمول، از گناه نظاميان توراني كه تسليم شده اند، درمي گذرد و مانع كشتار آنان مي شود. همچنين، نمود اصلي رويكرد اخلاقي كي خسرو، در مجازات طوس از جانب وي به دليل تخطي از فرمان هاي شاه مبني بر رعايت حال مردم مغلوب نمودار شده است.