پيش بيني بهره وري نيروي انساني براساس هوش معنوي،خوش بيني سازماني و ديدگاه وظيفه گرايانه اخلاقي كانت

زمينه: هدف از اين پژوهش بررسي رابطه بين هوش معنوي، خوش بيني سازماني و ديدگاه وظيفه گرايانه اخلاقي كانت بر روي بهره وري نيروي انساني دبيران دوره اول متوسطه شهرستان همدان در سال تحصيلي 98-1397 بوده است.روش: روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع هم بستگي است. جامعه آماري شامل كليه دبيران دوره اول متوسطه شهرستان همدان به تعداد 965 نفر (394 نفر مرد و571 نفر زن) مي باشد، حجم نمونه آماري 278 آزمودني (164 آزمودني زن و114 آزمودني مرد) بر اساس جدول كرجسي و مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي برآورد گرديد. ابزارهاي پژوهش شامل چهار پرسش نامه هوش معنوي، خوش بيني سرشتي، ديدگاه وظيفه گرايانه كانت و بهره وري نيروي انساني مي باشد. داده هاي تحقيق پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و از طريق ضريب هم بستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه هم زمان تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين هوش معنوي و خوش بيني سازماني، ديدگاه وظيفه گرايانه اخلاقي كانت با بهره وري نيروي انساني دبيران دوره اول متوسطه شهرستان همدان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.نتيجه گيري: نتايج حاكي از آن است كه مولفه هاي تفكر انتقادي وجودي، توليد معني شخصي، آگاهي و توسعه حالت آگاهي و خلق خوش بينانه، مؤلفه هاي اخلاقي احترام به خود، به ديگران، طبقه خاصي از افراد، قدرت پيش بيني بهره وري نيروي انساني دبيران دوره اول متوسطه را دارند.