مقايسه درك نحوي با قضاوت دستوري در بيماران زبان‌پريش

زمينه و هدف: زماني كه دو ويژگي زبانيِ درك نحوي و قضاوت دستوري در بيماران زبان‌پريش آسيب ببيند، ضمن تضعيف عملكرد زباني، مي‌تواند مهارت‌هاي شناختي را نيز تحت تأثير قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه ميزان آسيب در درك نحوي با قضاوت دستوري بيماران زبان‌پريش انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي مقايسه‌اي است. 45 بيمار زبان‌پريش با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با 3 پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي محقق‌ساخته، آزمون تشخيصي زبان‌پريشي فارسي و آزمون درك نحوي و قضاوت دستوري جمع‌آوري و با آزمون‌ مجذور خي تجزيه‌و‌تحليل شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد به ‌طور كلي بيماران زبان‌پريش دچار آسيب درك نحوي بيشتري نسبت به قضاوت دستوري بودند. اين تفاوت در درك جملات مفعول‌به‌اي نسبت به جايگزيني جملات سخت كوتاه، اسنادي مفعولي نسبت به رديابي جملات آسان بلند، درك جملات قلب‌شده نسبت به رديابي جملات سخت بلند، موصولي فاعلي نسبت به جملات آسان بلند، اسنادي فاعلي نسبت به رديابي جملات آسان بلند و مفعول‌به‌اي قلب‌شده در مقايسه با جايگزيني جملات سخت بلند (در سطح 0.05 P) معنادار بود. علي‌رغم تفاوت معنادار در آسيب درك نحوي بيماران نسبت به قضاوت دستوري، در درك جملات معلوم و به‌هم‌پيوسته تفاوت معناداري با قضاوت دستوري بيماران مشاهده نشد.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد بين ميزان آسيب درك نحوي و آسيب قضاوت دستوري بيماران داراي زبان‌پريشي، تفاوت معناداري وجود درد. به گونه‌اي كه عملكرد قضاوت دستوري بيماران در مقايسه با درك نحوي بهتر بود.