نقش استرس ادراك شده، صفات شخصيتي و خودكارآمدي در پيش بيني ميزان رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي درطول پاندمي كوويد 19

بيماري همه گير ويروس كرونا (COVID 19) باعث ايجاد يك وضعيت اورژانسي بهداشت عمومي در سراسر جهان شده است و از آنجا كه رعايت پروتكل هاي بهداشتي هم اكنون بهترين راه كار براي پيشگيري از سرايت بيماري گزارش شده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش استرس ادراك شده، صفات شخصيتي و خودكارآمدي در پيش بيني ميزان رعايت پروتكل هاي بهداشتي در طول پاندمي كوويد 19 انجام شد. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه ساكنين در شهر اردبيل در زمستان 1399 تشكيل دادند كه 200 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس به صورت اينترنتي و از طريق شبكه هاي مجازي، انتخاب و در اين مطالعه شركت كردند. ابزارهاي جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي استاندارد خودكارآمدي عمومي شرر و مادوكس(GSE)(1982) ، پرسشنامه استرس ادراك شده كوهن و همكاران(14PSS, )(1983)، صفات شخصيتي پنج عاملي كاستا و مكري( NEO)(1992) و پرسشنامه محقق ساخته رعايت پروتكل هاي بهداشتي بودند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه با استفاده از نرم افزار24 Spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد رعايت پرتكل هاي بهداشتي با خودكارآمدي، برونگرايي، انعطاف پذيري، دلپذيري و مسئوليت پذيري در سطح معني دار( 0.01 P) رابطه مثبت و با استرس ادراك شده و روان نژندي در سطح معني دار(0.01 P) رابطه منفي وجود داشت. همچنين 73/6 درصد از كل واريانس رعايت پروتكل هاي بهداشتي بر اساس متغيرهاي خودكارآمدي، استرس ادراك شده و صفات شخصيتي تبيين گرديد. اين نتايج نشان مي دهد خودكارآمدي، استرس ادراك شده و صفات شخصيتي افراد، در نحوه رعايت پروتكل هاي بهداشتي نقش موثري ايفا مي كنند و مراقبت هاي روانشناختي جهت توجه به اقدامات بهداشتي بيماران براي مقابله با بيماري و كاهش استرس و فشارهاي رواني ضروري مي باشند.