بررسي نقش واسطه‌گري نگرش به خواندن در رابطه راهبردهاي شناختي، راهبردهاي فراشناختي خواندن، نگرش به خواندن والدين با انگيزش خواندن دانش‌آموزان داراي مشكلات خواندن

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه‌ اي نگرش به خواندن در رابطه راهبردهاي شناختي، راهبردهاي فراشناختي خواندن، نگرش والدين به خواندن با انگيزش خواندن دانش‌آموزان داراي مشكلات خواندن بود. روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي و به طور خاص مدل معادلات ساختاري بود. براي اين منظور از جامعه آماري پژوهش، كه شامل كليه دانش‌آموزان (دختر و پسر) پايه‌هاي چهارم و پنجم دوره ابتدايي داراي مشكلات خواندن شهر اليگودرز كه در سال تحصيلي 99-1398 مشغول به تحصيل بودند، تعداد 300 نفر به روش نمونه‌گيري هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌هاي انگيزش خواندن(MRFQ) ويگفيلد و گاتري (1997)، زمينه‌يابي يادگيري خواندن (LTRS) انجمن بين‌المللي ارزشيابي پيشرفت تحصيلي (2001)، نگرش به خواندن (ARQ) مككنا و كي‌ير (1990)، راهبردهاي آگاهي فراشناختي خواندن(MORASQ) مختاري و ريچارد (2002)، راهبردهاي خودتنظيمي (MSFLQ) پينتريج و دي‌گروت (1990) پاسخ دادند. در تحليل داده‌ها از روش معادلات ساختاري براي وارسي مدل علي بين متغيرهاي پژوهش استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه راهبرد شناختي با سطح معني‌داري (0.001) و نگرش والدين به خواندن با سطح معني‌داري (0.01) به صورت مستقيم با انگيزش خواندن رابطه دارند. رابطه مستقيم راهبردهاي فراشناختي خواندن بر انگيزش خواندن تآييد نشد (0.35). راهبردهاي شناختي به صورت غيرمستقيم و با واسطه نگرش به خواندن با انگيزش خواندن رابطه دارد (0.009). راهبردهاي فراشناختي خواندن به صورت غيرمستقيم و با واسطه نگرش به خواندن با انگيزش خواندن رابطه دارد (0.001). همچنين نگرش والدين به خواندن به صورت غيرمستقيم و با واسطه نگرش به خواندن با انگيزش خواندن رابطه دارد (0.004). مدل پيشنهادي بر اساس شاخص‌هاي برازش از برازش مطلوبي برخوردار بوده است. نتايج اين پژوهش مي‌تواند اطلاعات ارزشمندي را در خصوص افزايش انگيزش خواندن ارائه دهد.