تاثير قوانين حمايت از رقابت در قراردادهاي بلندمدت گاز دراتحاديه اروپا

حقوق رقابت اهداف مختلفي را دنبال مي كند كه از جمله اهداف اقتصادي آن را ميتوان افزايش كارايي اقتصادي و رفاه مصرف كنندگان برشمرد. اين شاخه از حقوق در مقابل توافقات و قراردادهايي كه رفاه مصرف كننده و يا جامعه را به مخاطره اندازد، ايستادگي نموده و سعي درجلوگيري از انعقاد چنين توافقات و رويه هايي دارد. اتحاديه اروپا يكي از بزرگترين مصرف‌كنندگان و واردكنندگان انرژي جهان بشمار مي‌رود. بخش عمده اي از گاز مصرفي اتحاديه اروپا، از طريق كشورهاي خارج از اين اتحاديه تامين مي شود. از اين رو از برجسته‌ترين نگراني‌ها در اتحاديه اروپايي، دورنماي تامين انرژي و انتقال آن به شريان‌هاي حياتي صنعت و اقتصاد اروپاست. از طرفي اين اتحاديه با وضع قوانين حمايت از رقابت به دنبال ايجاد ساختار رقابتي عادلانه ميان فعالان اقتصادي و بنگاه هاي توليدي مي باشد و با كنترل رفتارهاي ضدرقابتي از ايجاد كارتل‌ها و انحصار و همچنين آسيب به منافع جامعه جلوگيري مي كند. يكي از مهمترين بخش هايي كه طي سال هاي اخير صحنه مناقشات زيادي بوده، بخش فروش گاز به اين اتحاديه از طريق قراردادهاي بلندمدت مي باشد. گاهي در اين قرارداد‌ها شروطي ديده مي شود كه با حقوق رقابت در اين اتحاديه در تضاد مي باشد. اروپا خواهان ايجاد يك بازار مشترك و همگن انرژي در درون اتحاديه به منظور حمايت از حقوق مصرف كنندگان و همچنين حصول اطمينان از تامين منبع انرژي مورد نياز مي باشد. در اين مقاله برآنيم تا با بررسي قراردادهاي بلندمدت فروش گاز به اروپا، شروط قراردادي كه از منظر اتحاديه اروپا مغاير با قوانين حمايت از رقابت اروپاست را مشخص و تاثير مقررات اتحاديه را بر درج اين شروط در قراردادهاي بلندمدت بررسي نماييم. موضوعاتي كه تحت پوشش قرار مي گيرند عبارتند از: شرط مقصد، محدوديت هاي باز فروش، قيمت گذاري و شرط Take or Pay . توجه به اين نكته كه كاربرد قوانين ضد انحصاري خاص زمان است از اهميت فوق العاده اي برخوردار است و از اين رو تحت تغييرات مداوم قرار مي گيرد. چنانچه يك اقدام قانوني امروز، فردا مي‌تواند ضد رقابت باشد. طبقه‌بندي JEL: K12, K21, K32, F23, F53 كليدواژه ها: اتحاديه اروپا، حقوق رقابت، قراردادهاي گازي، شروط قراردادي فروش گاز، شرط مقصد و شروط محدودكننده فروش مجدد