حافظه و هويت (مطالعه تقويم‌هاي غيررسمي در دوران پس از انقلاب)

پژوهش پيش رو به بررسي تقويم‌هاي غيررسمي‌اي مي‌پردازد كه گروه‌هاي اجتماعي به صورت مجاز يا بدون مجوز منتشر ميكنند. تقويم رسمي كه توسط قدرت سياسي منتشر و نظارت مي‌شود، بازتاب دهنده رويكرد و روايت قدرت سياسي در خصوص گذشته جامعه است و به همين دليل بسياري از روايت‌هاي موجود در جامعه را ناديده مي‌گيرد يا حذف مي‌كند. در مواجهه با چنين رويكردي گروه‌هاي گوناگون اجتماعي، تلاش دارند كه با انتشار تقويم‌هايي كه در آن مناسبت‌هاي مدنظر خودشان را ثبت مي‌كنند، حافظه‌هايي بديل را بسازند تا بدين طريق هويت گروهي‌اي برسازند يا هويت موجود را احيا و تقويت نمايند.هدف اصلي پژوهش، مطالعه و بررسي تقويم‌هاي غيررسمي‌در مقايسه با تقويم‌هاي رسمي‌اي است كه در سال‌هاي پس از انقلاب منتشر شده‌اند تا از اين طريق به رابطه ميان حافظه‌هاي برساخته شده توسط آنها و هويت گروه‌هاي اجتماعي‌‌اي كه آنها را به كار مي‌برند،از خلال بررسي تقويم‌ها پي ببرد. پژوهش با استفاده از روش مطالعه موردي انجام گرفته است. يافته‌هاي پژوهش از وجود تفاوت‌ و تضادهاي بسياري ميان حافظه‌هاي برساخته توسط تقويم رسمي و تقويم‌هاي غيررسمي و نيز ميان خود تقويم‌هاي غيررسمي، حكايت دارد. بر اساس يافته‌ها مي‌توان اين فرضيه را مطرح نمود كه گسست ميان حافظه‌هاي درون جامعه در سال‌هاي پس از انقلاب به تدريج افزايش يافته و نشان از شكل‌گيري نوعي گسست هويتي در جامعه دارد.