بررسي زيبايي‌شناسي مدح و ذم در آيات قرآن (نمونه مورد بررسي ترجمه مكارم شيرازي)

A study of the aesthetics of praise and condemnation in the verses of the Holy Quran

قرآن كريم به جهت ويژگي‌هاي طبيعي خود، از جمله فصاحت و بلاغت بي‌مانند، سبك و اسلوب ويژه، دلنشيني معاني و مفاهيم و كاربرد دقيق كلمات در قالب‌هاي گوناگون جزء منسجم‌ترين و كامل‌ترين متن و كلام به شمار مي‌آيد كه متشكل از واژگان بظاهر ساده و فصيح ولي داراي بار معنايي ژرف و اهداف نهفته و هدفمند است. هر يك از كلمات و آيات قرآن كريم بمنظور هدف خاصي دركنار يكديگر قرار گرفته‌اند. مدح و ذم يكي از ساختار هاي پركاربرد زبان عربي است. اين پژوهش در نظر دارد با استفاده از روش توصيفي تحليلي به بررسي انواع و ساختار مختلف (مدح و ذم) به صورت نحوي و بلاغي در آيات قرآن كريم ب‌پردازد. تلاش اين پژوهش، آشكار‌سازي دقيق بسياري از تعبيرات بلاغي در غالب نحوي است كه، (مدح و ذم) با تمام كابرد‌هايش در آن به كار رفته‌است. و در آخر مستندات قرآني خود را همراه با دلايل بلاغي هر يك از آن‌ها مشخص مي‌كند. حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد كه (مدح وذم) با وجود قرار گرفتن در ساختارهاي نحوي متفاوت و با وجود ترجمه هاي متفاوت از آن از نظر بلاغت و معنا تنها افاده تفخيم و بزرگنمايي مي‌كند و بهتر است كه در ترجمه اين افعال از واژه هايي كه نشان دهنده‌ي كثرت هستند استفاده كرد.

Due to its natural features such as unparalleled eloquence and rhetoric, special style and style, pleasing meanings and concepts, and accurate use of words in various formats, the Holy Quran is one of the most coherent and complete texts and words consisting of seemingly simple and eloquent words. It has a deep semantic load and hidden and purposeful goals. Each of the words and verses of the Holy Quran have been put together for a specific purpose. Praise is one of the most widely used structures in the Arabic language. This research intends to use a descriptive-analytical method to examine different types and structures (praise and condemnation) in a syntactic and rhetorical way in the verses of the Holy Quran. The aim of this research is to accurately reveal many rhetorical expressions in the form of praise and condemnation with all its uses. Finally, it identifies its Qur'anic documents along with the rhetorical reasons for each of them. The result of this research shows that praise only expands and magnifies the expressions despite being in different syntactic structures and despite different translations of it in terms of rhetoric and meaning and It is better to use words that indicate plurality in translating these verbs.