بررسي اثر ويژگي‌هاي خاك و سطح زمين در پيش‌بيني فرونشست با استفاده از سنجش از دور (مطالعه موردي: دشت ميناب هرمزگان)

ازفرونشست، به زلزله خاموش ياد مي شود و منشأ طبيعي انساني دارد. هدف از تحقيق حاضر، بررسي اثر ويژگي هاي خاك و سطح زمين بر پيش بيني ميزان فرونشست دشت ميناب بود. ابتدا متغيرهاي بافت خاك، پوشش گياهي، درصد شن، سيلت و رس، دماي سطح زمين، وزن ظاهري خاك، نوع پوشش اراضي و شوري خاك با استفاده از سامانه Google Earth Engineو نرم افزار TerrSet2020 براي سال هاي 2015، 2017 و 2019 تهيه شد. در مرحله بعد اينترفروگرام اوليه منطقه با استفاده از تصاوير رادار سنتينل1 استخراج شد. براي اصلاح اينترفروگرام از فيلتر گلدشتاين استفاده شد. پس از حذف تأثير توپوگرافي، فازها به نقشه جابه‌ جايي تبديل شد. در گام بعدي با توجه به متغير وابسته (ميزان فرونشست) و متغيرهاي مستقل (ويژگي هاي سطح زمين و خاك)، براي مدل‌سازي مكاني از روش هاي داده ‌كاوي بيز ساده (NB)، درخت تصميم (DT) و k نزديك ترين همسايه (kNN) در نرم افزار RapidMiner و Eureqa Formulize استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان فرونشست درمقياس نسبي ماهيانه در سال به ترتيب برابر با 3.61، 0.92 و 5.69 سانتي متر بود. عمده تغييرات مكاني فرونشست نشان داد، از مركز دشت به سمت حاشيه هاي دشت گسترش يافته است. از بين متغيرهاي مستقل، پوشش گياهي، بافت سنگين خاك و شوري خاك تأثير منظم تري بر طبقات مختلف فرونشست داشت و متغيرهاي دماي سطح زمين، پوشش اراضي، درصد رس و تبخير و تعرق واقعي خاك در فرايند مدل سازي حساس تر تشخيص داده شد. در بين مدل هاي پيش بيني ميزان فرونشست، روش درخت تصميم با دقت 63.15، خطاي طبقه ‌بندي 36.85، كاپا 29.7، خطاي مطلق و خطاي نسبي 0.5، خطاي مطلق نرمال ‌شده 0.45 و مجموع مربعات باقيمانده خطا 0.5656/0 عملكرد بهتري نسبت به دو مدل ديگر داشت.