تعيين ارتفاع ساختمان هاي شهري براساس تخمين غيرپارامتريك طيف سيگنالي در توموگرافي داده هاي SAR

امروزه تكنيك توموسار با بسط اصول روزنه مجازي در راستاي ارتفاعي، توانسته است محدوديت تكنيك هاي تداخل سنجي راداري در تفكيك پراكنش گرهاي متعدد در پيكسل را برطرف نموده و توجه زيادي را در آناليز مناطق پرچالش شهري به خود معطوف نمايد. با وجود انتظار مشاركت و برهم نهي مولفه هاي مختلف پراكنشي از ساختمان هايي با ارتفاعات مختلف، سطح ديوار و سقف ساختمان ها، سطح زمين و يا تنه درختان، تكنيك توموسار با به كارگيري مجموعه اي از تصاوير اخذشده در زواياي مختلف و آناليز طيف سيگنالي هر يك از پيكسل هاي تصاوير در جهت دوبعدي رنج و آزيموت، امكان بازيابي تابع بازپراكنش را در راستاي ارتفاعي فراهم آورده است. در اين پژوهش، قابليت روش نوين غيرپارامتريك تخمين طيف سيگنالي در آناليز بعد سوم ساختمان در مناطق شهري مورد بررسي قرار مي گيرد. تخمين گر كارآمد پيشنهادي ماكزيمم آنتروپي با جستجوي ضرايبي از مدل رگرسيون خودكار در راستاي ماكزيم م سازي آنتروپي سيگنال و هم چنين تفكيك سطوح مختلف نويز در تصاوير توانسته است عملكرد مناسبي در بازسازي اطلاعات سه بعدي از منطقه فراهم نمايد. پياده سازي الگوريتم پيشنهادي با استفاده از 19 تصوير ماهواره تراسار ايكس در بررسي برج هزاره سوم شهر تهران با بلنداي 120 متر و مقايسه نتايج حاصل از آن در مقايسه با روش هاي تخمين طيفي كاپون و بيم فرمينگ، نشان از عملكرد بهتر روش پيشنهادي در بازسازي ارتفاعي ساختمان، پيوستگي پروفيل بازپراكنش و حذف اثرات سايدلوب ها داشته است.