شناسايي تغييرات و مناطق پرخطر در محدوده معدن زغال‌سنگ گانو با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي از سال 2000 تا 2020 (شمال‌غرب دامغان)

در معادن زغال سنگ، آتش سوزي و انفجار ناشي از افزايش دما و تراكم بالاي زغال سنگ، محتمل ترين خطر است. با توجه به سست بودن لايه هاي زميني حاوي زغال سنگ، خطرات ناشي از ريزش تونل هاي استخراجي نيز وجود دارد. بنابراين، جهت مديريت خطر در معادن زغال سنگ، بايد مدل خطر در اين مناطق را بصورت دوره اي مطالعه نمود. هدف از اين تحقيق بررسي جامع تغييرات منطقه به منظور معرفي بخش هايي از محدوده معدني است كه در اثر تغييرات حرارتي سطحي و ارتفاعي، در معرض خطر مي باشند. در مطالعه حاضر شناسايي تغييرات حرارتي در معدن زغال سنگ گانو از سال 2000 تا 2020 با استفاده از داده هاي ماهواره اي لندست و تغييرات ارتفاعي سطحي معدن بين سال هاي 2014 تا 2020 با استفاده از داده هاي راداري سنتينل1 ، در شمال غرب دامغان انجام شده است. در اين تحقيق ابتدا بخش هايي از محدوده مورد مطالعه كه تراكم لايه هاي زغال سنگ در آنجا زياد هست با استفاده از شاخص نرمال شده دو باند داده هاي لندست (باندهاي SWIR1 و SWIR2) و حدآستانه تجربي 0.06 تعيين شد. همچنين دماي سطح زمين (LST) با استفاده از رابطه پلانك و داده هاي لندست برآورد شد. مقادير حد آستانه LST براي هر دو سال جهت تشخيص پيكسل هاي داراي خطرآتش تخمين زده شد. با استفاده از تداخل سنجي راداري و تصاوير سال 2014 و 2020 ماهواره سنتينل1 منطقه، مدل ارتفاعي رقومي و تغييرات ارتفاعي محدوده معدن استخراج گرديد. بيشترين فرونشست حدود 9 سانتي متر بدست آمد كه در بازديد ميداني اين قسمت دچار ريزش و باعث ايجاد تلفات شده بود.