تتراپلوييدي در آبزيان، دلايل، روش‌هاي القا، شناسايي و اثرات فيزيولوژيك

امروزه، دستكاري كروموزومي گونه‌هاي مختلف آبزيان يك روش مفيد در بهبود ويژگي‌هاي ژنتيكي آن ها محسوب مي‌شود. تتراپلوييد به موجودي گفته مي‌شود كه داراي چهار سري كروموزوم در هر سلول هستند. القاي تتراپلوييدي يكي از روش‌هاي موثر براي توليد آبزيان مولد جهت استفاده براي توليد جمعيت‌هاي نرزاد، ماده زاد و روشي اقتصادي براي توليد نتاج تريپلوييد به روش غيرالقايي است. آبزيان تتراپلوييد با استفاده از شوك هاي فيزيكي يا شيميايي به صورت ديرهنگام و در فاصله بعد از لقاح و قبل از تكميل اولين تقسيم ميتوزي سلول تخم توليد مي شوند. اين آبزيان قادر به توليد گامت‌هاي ديپلوييد هستند كه با استفاده از آن مي‌توان به سطوح پلوييدي بالاتر دست يافت. ميزان بقا، رشد و ساير پارامترهاي فيزيولوژيك در آبزيان تتراپلوييد در مقايسه با افراد ديپلوييد متغير است. درصد القاي تتراپلوييدي نيز در افراد مختلف و متاثر از شرايط محيطي و شرايط القاي شوك و ژنتيك موجود متفاوت است. در اين مقاله، به مروري بر مكانيسيم القاي تتراپلوييدي، روش‌هاي توليد، كاربرد، تعيين سطح پلوييدي و عملكرد تتراپلوييدها خواهيم‌ پرداخت.