تاثير الگوي توانمند سازي خانواده محور برميزان تبعيت از رژيم غذايي در بيماران تحت همودياليز

مقدمه: تبعيت از رژيم غذايي، محدوديت مايعات در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليوي كه تحت همودياليز قرار دارند امري ضروري مي‌باشد. اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط بين الگوي توانمندسازي خانواده محور و تبعيت از رژيم غذايي در بيماران تحت همودياليز صورت گرفته‌ است. روش بررسي: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني شاهددار تصادفي بود كه بر روي 60 بيمار تحت همودياليز (30 نفر در هر گروه) در سال 1395 در مشهد انجام شد. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه كنترل و آزمون، قرار گرفتند. در گروه آزمون الگوي توانمندسازي خانواده محور وگروه كنترل مراقبت‌هاي رايج اجرا شد. ابزار مطالعه پرسش‌نامه جمعيت شناختي و تبعيت از رژيم غذايي بود كه قبل و 6 هفته بعد از مطالعه توسط افراد شركت‌كننده در تحقيق تكميل گرديد. داده ها با استفاده از نرم‌افزارversion 16 SPSS و آزمون‌هاي آماري تي مستقل، كاي اسكوئر، من ويتني و با سطح معني‌داري 0/05 p تجزيه و تحليل شدند. نتايج: در مجموع 60 بيمار (24مرد و 36 زن) با ميانگين سني 16/77 ±50/93 سال وارد مطالعه شدند. ميانگين نمره تبعيت از رژيم غذايي و مايعات قبل از مداخله بين دوگروه آزمون و كنترل تفاوت آماري معني‌داري نداشت در حاليكه بعد از مداخله در گروه آزمون افزايش يافته بود كه از لحاظ آماري معني‌دار بود (0/001 p). نتيجه‌گيري: گروهي كه از الگوي توانمندسازي خانواده محور پيروي مي كردند، در مقايسه با گروه كنترل از رژيم غذايي و مايعات بيشتر تبعيت كردند، لذا انجام اقداماتي در جهت مشاركت خانواده بيماران احتمالاً با افزايش پذيرش تبعيت از رژيم غذايي و مايعات و بهبود نتايج درمان همراه خواهد بود.