بررسي پلي‌مورفيسم 4612666rs در ژن 3NLRp در بيماران ديابت نوع ۲ در آذربايجان شرقي

مقدمه: ديابت نوع دو، يك بيماري شايع چند فاكتوري است. مطالعات نشان داده است كه ژن 3NLRP نقش مهمي در مقاومت به انسولين دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي همراهي پلي‌مورفيسم‌هاي 4612666rs از ژن 3NLRp با ديابت نوع دو در جمعيت استان آذربايجان شرقي مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه موردي شاهدي، نمونه خون از 110 نفر بيمار و 110 نفر سالم به عنوان گروه كنترل جمع‌آوري شد. به دنبال استخراج DNA از تمام نمونه ها و سنجش كيفيت با استفاده از الكتروفورز، نمونه ها با پرايمرهاي اختصاصي خود با PCR و الكتروفورز بررسي شدند. تعيين ژنوتيب افراد براي 4612666rs با استفاده از روش PCRRFLP انجام شد. داده‌هاي حاصل شده با نرم افزارversion 16 SPSS وسط آزمون توصيفي و chisquare مورد بررسي قرار گرفت و سطح معني‌داري كمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. نتايج: آناليز نتايج بين دو گروه سالم و بيمار، از نظر آماري يك اختلاف معني‌داري (0/05p ) را در فراواني ژنوتيپ هاي TT، CC و TC مربوط به پلي‌مورفيسم4612666rs در موقعيت ژن 3NLRP نشان داد (0/000 = p). درصد آلل T نيز در افراد سالم و بيمار به ترتيب 65/9 درصد و 45/9 درصد و درصد آلل C در افراد سالم و بيمار به ترتيب 34/1 درصد و 54/1 درصد گزارش شد. نتيجه‌گيري: نتايج در اين مطالعه نشان مي دهد كه احتمالاً بين افزايش آلل C و ابتلا به ديابت مي تواند رابطه وجود داشته باشد اگر چه براي تاييد اين نتايج نياز به انجام مطالعات گسترده مي باشد.