تعيين تعداد بهينه نيروي پليس: مدل محاسباتي ارتقاء يافته

هدف هدف از اين مطالعه ارتقاي مدل تحليل تعداد بهينه نيروي پليس و لحاظ نمودن اطلاعات مرتبط داخل حوزه استحفاظي است. حفظ تعداد كافي نيروهاي پليس اهميتي حياتي در ظرفيت موسسات اعمال قانون در حفظ نظم اجتماعي، مبارزه با جرم و ارائه خدمات روزافزون اجتماعي دارد. با مرور پيشينه ادبيات در حوزه اندازه نيروي پليس و مدل‌هاي محاسباتي تعيين تعداد بهينه نيرو مي‌توان مشاهده نمود كه در تحقيقات اين حوزه توجهات معطوف به اندازه جمعيت حوزه استحفاظي و حجم تقاضا بوده است و موضوع نحوه تاثيرپذيري ارائه خدمات از متغييرهاي اجتماعي مغفول مانده است. در مدل‌هاي محاسباتي موجود تعيين تعداد بهينه نيرو، تعداد نيروي پليس مورد نياز هر حوزه استحفاظي مشخص شده است، اما اطلاعاتي در رابطه با تخصيص تعداد بهينه نيرو در درون حوزه استحفاظي ارائه نمي‌دهند.روش‌شناسي: در مطالعه حاضر، براي پرداختن به مشكل پيش‌گفته، يك مدل تحليلي ارتقاء‌يافته معرفي شده و از طريق آن توصيه‌هايي پيرامون تعيين تعداد بهينه نيرو به موسسات اعمال قانون در يكي از شهرهاي ساحلي جنوبي ايالات متحده آمريكا ارائه مي‌شود. در مدل تحليل تعداد بهينه نيرو برحسب جمعيت، تعداد حداقل ماموران مورد نياز برحسب جمعيت حوزه استحفاظي و تاريخچه اخير حجم كار (درخواست ارائه خدمات) در مدل فرايندي شش مرحله‌اي تحليل مي‌شود. در اين مطالعه، تحليل مذكور با افزودن هفت مرحله محاسبه‌اي ديگر، كه نياز به تعداد بهينه نيروي پليس در داخل حوزه استحفاضي را نشان مي‌دهد، ارتقا يافته است.يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل انجام شده حاكي از وجود نياز به بكارگيري ماموران بيشتر براي پاسخگويي به درخواست‌هاي كنوني و آينده ارائه خدمات پليسي است.