قضا زدايي از طريق مراجع شبه قضايي (شوراي حل اختلاف)

Judiciary through the quasi-judicial authorities of the Dispute Resolution Council

امروزه تراكم پرونده هاي قضايي در محاكم دادگستري به عنوان يكي از ابر چالش هاي موجود در نظام قضايي كشورما محسوب مي گردد. اين امر موجب اطاله دادرسي ، تاخير در احقاق حق و عدم تحقق دادرسي عادلانه شده است . از سالها پيش نظام هاي قضايي كشور هاي دنيا با تأسي و استفاده از پيشينه تاريخي فرهنگي ، مذهبي، سنن و عرف جامعه خود در صدد مواجهه با اين چالش و كاهش ورودي پرونده هاي قضايي به دادگستري برآمدند.در دنياي معاصر حقوق، قضا زدايي از اصول و سياست هاي مهم نظام هاي حقوقي به حساب مي آيد و هر كشور نظر به سيستم حاكميتي ، حقوقي، فرهنگ ، رسوم واعتقادات جامعه خود نهادهاي خارج از دادگستري و روش هاي جايگزين حل فصل اختلافات را در اين خصوص تاسيس نموده اند. اين تشكيلات مي توانند امور غير ترافعي و دعاوي كم اهميت و ساده اشخاص را حل فصل نموده و در نهايت موجب تسريع در احقاق حق بصورت آسان، ارازن و در نتيجه عادلانه تر شود و از همه مهمتر موجب كاهش بار سنگين دستگاه قضايي وكاهش تراكم ورودي پرونده ها به دادگستري گردد. قريب به دو دهه است در نظام حقوقي ايران ، شوراي حل اختلاف به عنوان يك مرجع شبه قضايي درراستاي قضا زدايي وكاهش ورودي پرونده به محاكم تاسيس شده و بطورنسبي مطابق آمار ، عملكرد مثبتي در دستگاه قضايي ايفاء نموده است. قوه قضاييه مي تواند ضمن بهره گيري از شيوه هاي جايگزين (ميانجيگري، داوري ) درجهت حصول و ارتقاي سازش با تقديم لايحه اصلاح قانون شورا و درخواست تغيير صلاحيت از رسيدگي و صدور حكم به صلح و سازش و افزايش نصاب صلاحيت سازشي اين نهاد، ضمن تمركز زدايي از محاكم دادگستري موجبات تحقق قضا زدايي درنظام حقوقي ايران را فراهم نمايد.

Today, the concentration of judicial cases in the courts of justice is considered as one of the main challenges in our country’s judicial system. This has led to delays in the trial, delays in the realization of the right and the failure of a fair trial. For many years, the judicial systems of the countries of the world, by establishing and using the historical, cultural, religious, traditions and customs of their society, have faced the challenge of facing this challenge and reducing the entry of judicial cases. In the contemporary world of law, de-judicialization of principles an‎d it is considered the important policies of legal systems, and each country, depending on the system of governance, law, culture, customs and beliefs of its society, have established institutions outside the judiciary and alternative methods of resolving disputes in this regard. These organizations can resolve non-profit affairs and trivial and simple lawsuits of individuals and ultimately accelerate the realization of rights easily, cheaply and therefore more fairly, and most importantly reduce the burden on the judiciary and reduce the density of incoming cases. To be brought to justice. For almost two decades, in the Iranian legal system, the Dispute Resolution Council has been established as a quasi-judicial authority in order to de-judicialize and reduce the number of cases before the courts, and according to statistics, has played a positive role in the judiciary. The judiciary can take advantage of alternative methods (mediation, arbitration) to achieve and promote compromise by submitting a bill to amend the law of the council and change its jurisdiction to consider and issue a ruling on peace and compromise and increase the quorum of compromise jurisdiction of this institution, while focusing. The removal of the courts of justice will lead to the realization of judicial elimination in the Iranian legal system.