بررسي الگوي ساختاري تاب آوري، خوش بيني و اميد به زندگي با رشد پس از آسيب در مادران داراي فرزند طيف اوتيسم: نقش واسطه اي باورهاي مذهبي

Structural Pattern Resilience, optimism and life expectancyto post traumatic growth in mothers with autistic spectrumchildren: The mediating role of religious beliefs

زمينه و هدف تولد و نگهداري از فرزند براي مادر با فشار و دشواري همراه است، حال اگر اين كودك داراي معلوليت جسمي يا ذهني باشد، پيامدها و واكنش هايي را به دنبال خواهد داشت. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر بررسي الگوي ساختاري تاب آوري، خوش بيني و اميد به زندگي با رشد پس از آسيب در مادران داراي فرزند اوتيست با نقش ميانجي باورهاي مذهبي بود. روش پژوهش پيش رو از نوع همبستگي است. نمونه آماري شامل 225 نفر از مادران داراي فرزند اوتيست بود كه به صورت نمونه گيري هدفمند و در دسترس از مراكز آموزش و انجمن كودكان طيف اوتيسم در سال 1398 انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي سنجش نگرش هاي مذهبي سراج زاده (1377)، تاب آوري كانر و ديويدسون (2003)، خوش بيني شيير و كارور (1994)، اميد به زندگي ميلر (1988) و رشد پس از آسيب تديسچي و كالهون (1996)، و جهت تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل مسير و روش بوت استرپ استفاده شد. يافته ها تحليل يافته ها نشان داد مدل ساختاري از برازش مطلوبي برخوردار بوده و تمام متغيرهاي پيش بين و ميانجي مي توانند 0/41 از تغييرات متغير وابسته را پيش بيني كنند. بنابراين باورهاي مذهبي در رابطه بين تاب آوري و اميد با رشد پس از آسيب نقش ميانجي دارد اما در رابطه بين خوش بيني و رشد پس از آسيب نقش ميانجي ندارد. نتيجه گيري با توجه به يافته ها مي توان گفت باورهاي مذهبي مي تواند ارتباط بين تاب آوري و اميد به زندگي با رشد پس از آسيب را ميانجي گري كند اما در ارتباط بين خوش بيني و رشد پس از آسيب نقش ميانجي ندارد. كليدواژه ها: اميد به زندگي، اوتيست، باورهاي مذهبي، تاب آوري، خوش بيني، رشد پس از آسيب نقش ميانجي ندارند.

Background and Purpose Birth and child is associated with pressure and difficulty for the mother, but if this child has a physical or mental disability, it will lead to consequences and reactions. Accordingly, the aim of this study was to investigate the structural pattern of resilience, optimism and life expectancy with posttraumatic growth in mothers with autistic children with the mediating role of religious beliefs. Materials and Methods The present research is of the correlation type. The statistical sample included 225 mothers with autistic children who were selected by purposive and available sampling from educational centers and the Autism Spectrum Children Association in 2019. The tools used in this research were Religious Attitudes Questionnaire (Serajzadeh, 1998), resiliency scale (Conner-Davidson,2003), optimism questionnaire (Scheier-Carrer, 1985), life expectancy Scale (Miller, 1988) and post traumatic growth questionnaire (Tedischi & Calhoun, 1996), and Pearson correlation coefficient, path analysis and bootstrap method were used to analyze the data. Result The analysis of the findings showed that the structural model has a good fit and all predictor and mediator variables can predict 0.41 of the dependent variable changes. Thus, religious beliefs mediate the relationship between Resilience and hope and post traumatic growth, but do not mediate the relationship between optimism and post traumatic growth. Conclusion According to the findings, it can be said that religious beliefs can mediate the relationship between resilience and life expectancy with post-traumatic growth, but in the relationship between optimism and post-traumatic growth, religious beliefs do not play a mediating role.