عنوان مقاله :
مواجهه با بحران رابطه‌ي خود و ديگري در پاندمي كوويد-19 بر اساس نظريه‌ي حكمت عملي ريكور
عنوان به زبان ديگر :
Encountering the crisis of the relation between the self and the other within covid-19 pandemic: A study based on Ricour's theory of practical wisdom
پديد آورندگان :
بركاتي، اكرم دانشگاه اصفهان , شاقول، يوسف دانشگاه اصفهان - گروه فلسفه , صافيان، محمدجواد دانشگاه اصفهان - گروه فلسفه
كليدواژه :
ريكور , حكمت عملي , خود , ديگري , كوويد-19
چكيده فارسي :
در روند كنترل بحران كنوني شيوع بيماري كويد-19، آنچه بيش از هرچيز شنيده‌ايم تأكيد بر فاصله‌گذاري است. اما آيا اين فاصله‌گذاري مكاني در نظام روابط افراد، ممكن است در زمان طولاني منجر به دگرگوني هنجارهاي رفتاري متداول گردد؟ آيا از هم گسيختن انواع اين نظام‌مندي‌ها كه مانند طرح‌هاي روايي مي‌توانند نقش وحدت‌بخش داشته باشند، قابل بازسازي يا نوسازي خواهد بود؟ در اين نوشتار وضعيت بحران رابطه‌ي خود و ديگري را در اين شرايط مورد واكاوي قرار مي‌دهيم. نخست به تبيين رويكرد معرفت‌شناختي ريكور به رابطه‌ي من و ديگري در پرتو مفاهيم اخلاق و مسئوليت اجتماعي مي‌پردازيم. سپس تلاش مي‌كنيم براساس نظريه‌ي حكمت عملي وي امكان‌هايي را براي مواجهه با اين بحران در شرايط پاندمي نشان دهيم. با برقراري پيوند ميان قانون و اخلاق از طريق حكمت عملي، خود را به دستورالعمل نهاد سياسي، به عنوان فرماني دروني كه نداي وجدان است ملتزم مي‌كنيم. اين ندا فرماني اخلاقي از سوي ديگران در درون ما است. اين امر مي‌تواند برانگيزاننده‌ي اين اميد باشد كه مردم و نهادهاي سياسي براي عبور از بحران حاضر با يكديگر مشاركت كنند.
چكيده لاتين :
In managing the crisis of the Covid-19 pandemic, what is most heard is the emphasis on keeping your distance from the others. But whether this spacing could make changes over time in the usual behavioral norms? Could we reconstruct and renovate this various broken rules and norms which like narrative plots had the role of unification? In this paper, we would analyze the crisis of the relation of the self to the other within this situation. We explain Ricoeur's epistemological approach towards the relation of the self to the other in the light of the concepts of ethics and social responsibility. Then, on the bisis of Ricour's theory of practical wisdom, we try to show some possibilities for encountering the crisis of this relationship in the pandemic situation. By grafting the concept of law onto the ethics through the practical wisdom, we obligate oneself to the order of political institution as an interior command which is the call of conscious. This call is an ethical order from the others within us. It could arise the hope that people and political institutions cooperate with each other to pass the current crisis.
عنوان نشريه :
غرب شناسي بنيادي
