بررسي ارتباط بين فرهنگ ايمني با برخي از متغيرهاي جمعيت شناختي در كاركنان شركت داروسازي ابوريحان تهران

چكيده هدف: يكي از روش هاي قطعي دركاهش حوادث شغلي در ميان كارگران ارتقاء فرهنگ ايمني آنان مي باشد. با توجه به اينكه شركت داروسازي ابوريحان از شركت هاي نمونه و برگزيده كشور در امر داروسازي مي باشد؛ با استناد بر شواهد و مدارك مستند و همچنين جمع آوري اطلاعات از منابع معتبر، در زمينه بررسي فرهنگ ايمني كاركنان تحقيق ذيل به عمل آمد. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي - پيمايشي و جامعه آماري شامل تمامي كاركنان(400نفر) مي باشد. گروه نمونه اين تحقيق شامل 135 نفر بود و از كل جامعه آماري به طورتصادفي انتخاب گرديد. روش نمونه گيري تصادفي ساده بود و اطلاعات مورد نظر از طريق تكميل پرسشنامه هاي اطلاعات فردي شغلي، فرهنگ ايمني بدست آمد. ضريب اعتبار و روايي پرسشنامه فرهنگ ايمني توسط چند تن از متخصصان تاييد گرديد. روش هاي آماري بكارگرفته شده عبارتند از: آمارتوصيفي (جهت نمايش جداول فراواني و درصد) و آمار استنباطي. يافته ها: يافته هاي اين تحقيق نشان داد فرهنگ ايمني در كاركنان شركت، بالاتر از حد متوسط بوده و بين متغير فرهنگ ايمني با محل فعاليت و ميانگين حقوق رابطه معنادار ( alpha;=0/05) وجود دارد اما بين فرهنگ ايمني با جنسيت، وضعيت تاهل، سطح تحصيلات، سابقه كار، عنوان شغلي، آموزش و سن رابطه معناداري از نظر آماري مشاهده نمي شود. همچنين جدول تحليل واريانس نتايج ضريب تعيين رگرسيون تاثير متغير هاي جمعيت شناختي را تائيد مي‌كند. نتيجه گيري: توان پيش بيني سطح فرهنگ ايمني از طريق جنسيت، وضعيت تاهل، آموزش، تحصيلات، سابقه كار، عنوان شغلي، محل فعاليت و سن وجود دارد.