نيازسنجي آموزشي كاركنان بر مبناي الگوي شايستگي با رويكرد تحليل سلسله مراتبي گروهي

زمينه و هدف: نيازسنجي يك از شاخص هاي مهم آموزش سازماني است كه اثربخشي دوره ها را افزايش و بازخورد مناسب را فراهم مي كند. هدف مقاله حاضر، نيازسنجي آموزشي كاركنان بر مبناي الگوي شايستگي با رويكرد تحليل سلسله مراتبي گروهي مي‌باشد كه در يك بررسي موردي فرايند آن اجرا شده است.روش: روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع – پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق را 15 نفر از خبرگان اداره كل راه و شهرسازي استان بوشهر تشكيل مي دهند كه 7 نفر از آنان كه تجربه بيش از 10 سال در حوزه آموزش داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. با مطالعه ادبيات پژوهش، فهرستي از شايستگي هاي مورد نياز كاركنان شناسايي گرديد. در نهايت 5 دسته از شايستگي‎هاي اصلي كاركنان شامل مهارت فردي، مهارت شخصيتي و ارزشي، مهارت هيجاني و تعاملات اجتماعي، مهارت قابليت تطبيق و مهارت استدلال و 19 زير معيار انتخاب و دسته‎بندي گرديد. در مرحله بعد، درخت سلسله مراتبي مسئله پژوهش ترسيم گرديد و در نهايت، از فرآيند تحليل سلسله مراتبي گروهي جهت محاسبه وزن و اولويت بندي شايستگي هاي شناسايي شده استفاده گرديد.يافته ها: يافته‎ ها نشان داد از ميان شايستگي ها، مهارت فردي با وزن 0/49، مهم ترين نياز آموزشي كاركنان مي‎باشد و پس از آن به ترتيب نياز به مهارت شخصيتي با وزن 0/24،مهارت هيجاني و تعاملات اجتماعي و مهارت قابليت تطبيق باهم وزن0/10، و مهارت استدلال با وزن 0/07، قرار دارند.نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر اهميت مهارت‌هاي فردي و شخصيتي را در توسعه شايستگي هاي آموزشي و اثربخشي نيازسنجي نشان مي‌دهد. لذا توجه به اين مهارت ها مي تواند زمينه اثربخشي بيشتر دوره‌هاي آموزشي را فراهم آورد.