مقايسه اثربخشي درمان شناختي رفتاري چهره به چهره و آنلاين بر تبعيت درماني در افراد مبتلا به پرخوري عصبي

مقدمه: سلامت بيماران و پيشرفت در بهبودي آن‌ها، متأثر از ميزان تبعيت آن‌ها از راهكارهاي درماني مي‌باشد. شناسايي روش‌ها و درمان‌هاي اثربخش بر افزايش تبعيت درماني، مي‌تواند پايبندي بيماران به درمان و به تبع آن سلامت آن‌ها را بهبود بخشد. روش بررسي: پژوهش حاضر مطالعه‌اي توصيفي تحليلي بود كه به صورت مداخله‌اي در شهر تهران در سال ۱۳۹۹ به مدت دوازده هفته بر روي سي نفر از بيماران مبتلا به پرخوري عصبي در دو گروه كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده بودند؛ انجام شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه تبعيت از درمان استفاده شد. از آزمون‌هاي آماري تحليل واريانس مختلط بين گروهي و درون‌گروهي جهت تحليل داده‌ها استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار آماري SPSS نسخه ۲۵ وارد شدند. يافته‌ها: درمان شناختي رفتاري در هر دو روش چهره به چهره و آنلاين موجب افزايش معنادار تبعيت درماني شد. ميانگين تبعيت درماني در شيوه آنلاين به‌طور معناداري بيشتر از گروه تحت آموزش با روش چهره به چهره بود. بحث و نتيجه‌گيري: ضرورت دارد كه در كلينيك‌هاي درماني، ارزيابي تبعيت درماني مبتلايان به پرخوري عصبي و ارائه درمان شناختي رفتاري براي افرادي دچار پرخوري ارائه گردد تا از اين طريق بتوان باورهاي نادرست آنان در خصوص تصوير بدني‌شان را اصلاح كرده و استرس‌هاي آن‌ها را كنترل نمود.