بررسي ارتباط بين سطح سرمي كلسي تونين با استئوپروزيس در خانم هاي 40 تا 70 سال

سابقه و هدف: استئوپروز يك بيماري اسكلتي عمومي است كه با كاهش توده استخواني در طي سال‌ها، شكستگي‌هاي استخواني، كاهش مقاومت استخوان و در نتيجه افزايش‌شكنندگي استخوان و استعداد شكستگي توصيف مي‌شود. متاسفانه تاكنون اثرات هورمون كلسيتونين بر استئوپروز در كشور ما مورد توجه قرار نگرفته است. هدف از اين مطالعه، بررسي ارتباط بين سطح سرمي كلسي‌تونين با استئوپروزيس در خانم‌هاي 40 تا 70 سال در بيمارستان امام خميني ساري مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش مطالعه‌اي مقطعي بوده است كه با هدف بررسي ارتباط بين سطح سرمي كلسي‌تونين با استئوپروز در خانم‌هاي ۴۰ تا ۷۰ ساله، به صورت سرشماري، مراجعه‌كننده به بيمارستان امام خميني(ره) ساري/ كلينيك ارتوپدي در طي سال 1398 صورت گرفت. تعداد 29 خانم با سن ۴۰ تا ۷۰ ساله مبتلا به استئوپروز كه بر مبناي انجام آزمايش تراكم سنجي استخوان (دنسيتومتري) و اخذ رضايت وارد مطالعه شدند. بيماران طبق تعريف به سه گروه طبيعي، استئوپنيك و استئوپروز تقسيم شدند و ميانگين سطح سرمي كلسيم، فسفر و كلسي‌تونين در اين بيماران اندازه‌گيري شد. اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS ورژن 23 مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تعداد 29 بيمار شامل 8 بيمار طبيعي، 10 بيمار استئوپنيك و 11 بيمار استئوپروتيك وارد مطالعه شدند. ميانگين سطح سرمي كلسي‌تونين در سه گروه طبيعي، استئوپنيك و استئوپروتيك به‌ترتيب 1.58 ± 0.43، 2.04 ± 0.64 و 3.59 ± 1.08 اندازه‌گيري شد. ارتباط معني‌داري بين سطح سرمي كلسيم، فسفر و كلسي‌تونين با استوپروزيس يافت نشد (0.05 P). استنتاج: در بررسي نتايج نشان داده شد كه ارتباطي بين سطح سرمي كلسيم و فسفر در بين سه گروه بيماران وجود ندارد كه بدان معني است بدن حتي با وجود استئوپروز شديد هم سطح سرمي اين املاح را در حد طبيعي نگه‌مي‌دارد و با انجام آزمايشات تعيين سطح سرمي كلسيم و فسفر نمي‌توان در مورد وضعيت دانسيته استخواني به هيچ وجه اظهار نظر كرد.