نقش تئوري تبادل اجتماعي در پيش بيني ازدواج به وصال نرسيده

مقدمه: با توجه به اينكه مسايل جنسي چند عاملي هستند و تا كنون از منظر روانشناسي اجتماعي به اين موضوع كمتر پرداخته شده است، لذا اين پژوهش به منظور بررسي نقش تئوري تبادل اجتماعي در پيش بيني ازدواج به وصال نرسيده صورت گرفت. روش: اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه زنان مراجعه كننده به كلينيك هاي جنسي شهر تهران بود كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي 220 نفر از زنان واجد شرايط انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از ابزار زنانه چندوجهي اختلال دخول واژينال مولائي نژاد و همكاران (2014) و پرسشنامه تبادل اجتماعي ليمبن و همكاران (2011) به عنوان ابزار استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، سبك هاي پيگيري (0.001=p و 0.244 =r)، فردگرايي (0.7=p و 0.289=r) و منفعت طلبي (0.0001=p و 0.283 =r) رابطه مثبت معني دار و سبك هاي انصاف (0.0001p= و 0.379 r=) و سرمايه گذاري افراطي (0.0001=p و 0.277 =r) رابطه منفي معني دار با اختلال ازدواج به وصال نرسيده دارد. همچنين نتايج رگرسيون چندمتغيري نشان داد كه تنها سبك انصاف 14 درصد از واريانس اختلال ازدواج به وصال نرسيده را پيش بيني مي كند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه سبك هاي تبادل اجتماعي به خصوص سبك انصاف در اختلال ازدواج به وصال نرسيده موثر است، به كارگيري آموزش هاي مناسب در اين زمينه مي تواند در پايداري خانواده كمك كننده باشد.