تعيين سطح خودكارآمدي در جستجوي اطلاعات سلامت و رابطه آن با رفتار اطلاع‎يابي سلامت مادران كودكان زير دو سال مراجعه‎كننده به مراكز جامع سلامت شهر بوشهر

پيش‌زمينه و هدف: باورهاي خودكارآمدي يكي از راه هاي مهم رسيدن به اهداف و كسب موفقيت در حوزه هاي مختلف است. يكي از حوزه هايي كه خودكارآمدي در آن نقش مهمي دارد، جستجوي اطلاعات سلامت است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين سطح خودكارآمدي در جستجوي اطلاعات سلامت و رابطه آن با رفتار اطلاع يابي سلامت مادران كودكان زير دو سال شهر بوشهر انجام گرفت. مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي پيمايشي است. جامعه پژوهش را، مادران كودكان زير دو سال مراجعه كننده به مراكز جامع سلامت شهر بوشهر تشكيل مي دادند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 362 نفر محاسبه شد كه به‌صورت نمونه گيري سهميه اي در دسترس مورد پرسش قرار گرفتند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه پژوهشگرساخته كه روايي آن با استفاده از روايي صوري و محتوايي به شيوه كيفي و كمي و پايايي آن از طريق آزمون بازآزمون و محاسبه ضريب همبستگي درون خوشه اي و ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمده بود، استفاده شد و داده ها در دو سطح آماره هاي توصيفي و استنباطي (پيرسون) از طريق نرم افرازSPSS نسخه 24 تحليل شدند. يافته ها: 69 درصد از مادران از سطح خودكارآمدي خوب و بسيار خوب، 22 درصد از سطح متوسط و 9 درصد از سطح ضعيف و بسيار ضعيف برخوردار بودند. خودكارآمدي با جستجوي فعال، استفاده از اطلاعات، انتقال اطلاعات، ارزيابي اطلاعات رابطه معني دار مثبت و با موانع اطلاع يابي رابطه معني دار منفي داشت. بحث و نتيجه گيري: اكثر مادران هنگام جستجوي اطلاعات از سطح خودكارآمدي خوبي برخوردار بودند. مادران با سطح خودكارآمدي بالاتر، فعالانه اطلاعات سلامت را جستجو و در استفاده و انتقال و ارزيابي اطلاعات كسب‌شده موفق تر عمل مي كردند، بنابراين تقويت باورهاي مذكور جهت رسيدن به نتايج مطلوب مي تواند در دستور كار مسئولان و تصميم گيرندگان حوزه سلامت كشور قرار گيرد.