ارائۀ چهارچوب مفهومي براي تسهيل روند تعامل در محيط يادگيري الكترونيكي با استفاده از روش فراتركيب

پژوهش حاضر با هدف طراحي چهارچوبي مفهومي براي تعامل دانشجويان در محيط يادگيري الكترونيكي، با استفاده از روش فراتركيب انجام شده است. در اين پژوهش، به‌منظور ايجاد همگرايي ميان يافته‌هاي پژوهش‌هاي پيشين در حوزۀ تعامل در يادگيري الكترونيكي و ارائۀ چهارچوبي منسجم با انواع تعامل با بهره‌گيري از روش فراتركيب با استفاده از نرم‌افزارQSRNVIvo8 يافته‌هاي كيفي پژوهش‌هاي پيشينْ بررسي و تفسير شد. در گام نخست، انواع تعامل در محيط يادگيري الكترونيكي از منابع منتخب كه شامل 39 مقاله، پايان‌نامه و كتاب از پايگاه‌هاي داده‌ها بود، از ميان 341 منبع اوليه به‌صورت هدفمند و با ارزيابي و امتيازبندي برمبناي بيشترين ارتباط با موضوع پژوهش انتخاب شدند. سپس در مراحل بعدي با استفاده از روش كدگذاري باز و كدگذاري محوري تجزيه‌وتحليل شدند. نتيجۀ پژوهش، ارائۀ چهارچوبي مفهومي از انواع تعامل در محيط يادگيري الكترونيكي را در انواع مختلف [مشتمل‌بر تعامل يادگيرنده‌ـ‌يادگيرنده، تعامل يادگيرنده‌ـ‌محتوا، تعامل يادگيرنده‌ـ‌استاد و تعامل يادگيرنده‌ـ‌دستيار] و مؤلفه‌هاي آن و ارائۀ راهكارهايي به‌منظور تسهيل روند تعامل را در محيط يادگيري الكترونيكي نشان مي‌دهد.