تاثير مداخله دولت بر رقابت بين زنجيره هاي تامين سبز و غيرسبز با هدف مديريت رفاه اجتماعي

امروزه با توجه به افزايش آلودگي‌هاي زيست‌محيطي توجه دولت‌ها به مفهوم زنجيره تامين سبز افزايش يافته است. زنجيره تامين سبز محصول سبز را توليد كرده كه سازگاري بالايي با محيط زيست دارد. هدف از اين مقاله بررسي تاثير مداخله دولت بر روي رقابت بين زنجيره‌ها، محيط زيست و رفاه اجتماعي است. در اين مقاله سه مدل مختلف ارائه مي‌شود. در مدل اول دو زنجيره تامين سبز و غير‌سبز با يكديگر رقابت داشته و دولت حضور ندارد. در مدل دوم دولت براي استفاده از زنجيره تامين سبز فرهنگسازي انجام مي‌دهد و در مدل سوم از زنجيره تامين غير‌سبز ماليات اخذ مي‌كند. تابع هدف دولت رفاه اجتماعي است. در هر دو مدل مداخله دولت، بازي به صورت استاكلبرگ است. براي حل مدل‌ از روش تحليل عقب‌گرد استفاده مي‌شود. اين روش روند استنتاج رو به عقب در مسائل با مراحل محدود، با هدف بدست آوردن اقدام بهينه در هر مرحله است. براي محاسبات رياضي و بدست آوردن متغيرهاي تصميم، نرم افزار متلب و ميپل به كار رفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه در صورت دخالت دولت به صورت فرهنگ‌سازي آسيب‌هاي زيست‌محيطي كمتر مي‌شود. نتيجه ديگر اين است كه شرايط افزايش رفاه اجتماعي در حالت فرهنگسازي مشخص مي‌شود. همچنين اين امكان براي زنجيره تامين سبز فراهم مي‌شود در صورت برقراري روابطي معين ميان پارامترها قيمت خود را بالا ببرد. در مدل اخذ ماليات اگر دولت هدف خود را بيشينه كردن رفاه اجتماعي قرار دهد، تحت هر شرايطي رفاه اجتماعي نسبت به حالت عدم حضور دولت افزايش مي‌يابد.