الگوي راهبردي روش‌هاي تعميق فرهنگ خودحفاظتي در پليس

زمينه و هدف: كاهش و يا مهار جرائم و تخلف‌ها در سازمان ازطريق اقدام‌هاي خودحفاظتي، عاملي است پيشگيرانه كه به‌عنوان مؤثرترين و كم‌هزينه‌ترين روش‌هاي پايش و مهار جرائم و تخلف‌ها، بسيار اثربخش خواهد بود. خودحفاظتي موجب تعالي كاركنان شده و ارتقاي خودحفاظتي و نهادينه نمودن فرهنگ آن در سازمان، عاملي مؤثر و مطمئن در پيشگيري از جرائم و تخلف‌ها محسوب مي‌گردد. در سازمان‌هاي امنيتي به‌خصوص نيروي انتظامي با علم به ضعف سامانه‌هاي كنترلي بيروني و سنتي در جلوگيري از انحراف اهداف، اعتقاد به تأثيرگذاري شديد كنترل دروني (خودحفاظتي) براي پيشگيري از شكست‌هاي امنيتي بسيار مورد توجه قرار گرفته است. نيروي انتظامي باتوجه به حساسيت مأموريت‌هاي خود، بيش از ساير نهادها و سازمان‌ها نيازمند مراقبت و حفظ سازمان خود است؛ بنابراين ايجاد، تعميق، نهادينه‌سازي و ارتقاي فرهنگ خودپايي و خودحفاظتي در ناجا مهم‌ترين و اساسي‌ترين شيوه و روش حفظ و صيانت از منابع انساني و سازماني است؛ بنابراين هدف از تأليف اين مقاله ارائه الگوي راهبردي در تبيين روش‌هاي تعميق و نهادينه‌سازي فرهنگ خودحفاظتي در سازمان پليس است.روش‌شناسي: مقاله حاضر با روش كتابخانه‌اي و اسنادي و بهره‌جستن از اسناد بالادستي، نظرات خبرگان، منابع معتبر علمي و تجربي و بااستفاده از روش تحليل محتوا به رشته تحرير درآمده است؛ بنابراين با توجه به كيفي بودن مقاله فاقد نمونه آماري است، ولي جامعه آماري از گروه نخبگان در سطح مديران عالي انتظامي به تعداد 14 نفر براي مصاحبه عميق در راستاي كشف و تبيين جنبه‌هاي مختلف انتخاب شدند.يافته‌ها و نتيجه‌گيري: محقق در فرجام پژوهش‌هاي خود به تبيين روش‌هاي تعميق و نهادينه‌سازي فرهنگ خودحفاظتي مبتني بر مؤلفه‌هاي مؤثر در دو بعد اصلي آن يعني بعد «اعتقادي» و بعد «نظري» دست پيدا كرده است كه در نهايت به همراه پيشنهادات راهبردي و كاربردي متناسب با نتايج حاصل از پژوهش ارائه شده‌است.