ارتقاء كيفيت محيطي در محلات اسكان غيررسمي از منظر كالبدي و فرهنگي- اجتماعي؛ ضرورت مديريت شهري

«سكونتگاه هاي خودرو» يا آنچه به رايج «اسكان غير رسمي» ناميده مي شود. از مشكلات فراروي شهرهاي امروزي خاصه در سطوح محلي بشمار مي رود. در اين بين ارتقاء برنامه ريزي شهري از نگاه صرف كالبدي–كاركردي به نگاهي چندبعدي و چندوجهي درقالب در نظر گرفتن ابعاد اجتماعي، رواني، كيفي و اقتصادي در تعامل و كنش متقابل با ابعاد كالبدي–كاركردي، يكي از نتايج توجه به مفهوم كيفيت زندگي شهري در عرصه جهاني بوده است حال آنكه امروزه ايجاد برخي محلات غيررسمي در نقاط مختلف شهرها با مشكلات بسيار زياد، دستيابي به اين مهم را براي ساكنين محلات دشوار نموده و موجبات نارضايتي ساكنين را فراهم نموده است. رشد سريع شهرها و توسعه كالبدي آن موجب بروز بحران هاي مختلف در زندگي شهري نظير مشكلات و محيطي و نزول كيفيت محيط شده است. در پي اين امر لزوم توجه به مفهوم كيفيت و ارتقاء آن در محيط هاي سكونتي در كنار توجه به مسائل كمي بيشتر احساس مي شود. ارتقاء كيفيت محيطي در محلات اسكان غيررسمي از منظر كالبدي و فرهنگي مي باشد. نتايج نشان مي دهد طي دهه هاي اخير به تدريج محلات نابسامان و سكونتگاه هاي غيررسمي به طور عمده در حاشيه كلان شهرها و شهرهاي بزرگ كشور، خارج از برنامه رسمي توسعه شهري و به صورت خودرو شكل گرفته و گسترش يافته است. و مي توان گفت مهاجرت و حاشيه نشيني نامتعارف و ناهنجار، ناشي از بحران‌هاي توسعه است و منجر به عدم تعادل در ساختارها و شكست آستانه‌هاي برون‌ريزي جمعيتي شده و نبود مديريت صحيح شهري و در كنار آن عدم وجود برنامه‌هاي كوتاه مدت و بلند مدت در زمينه‌ي كنترل و توجه به توسعه شهري و مسكن ارزان در اين بحران، باعث ايجاد اسكان غيررسمي در شهرهاي بزرگ مي‌گردد.