اثر سياست سازماني ادراك‌شده بر استرس شغلي و قصد ترك شغل با توجه به نقش ميانجي‌گر بدبيني نسبت به سازمان

The effect of Perceived Organizational Politics on Job Stress and Turnover Intention with Mediating Role of Organizational Cynicism

اين پژوهش با هدف تعيين اثر سياست سازماني ادراك‌شده بر استرس شغلي و قصد ترك شغل با ميانجي‌گري بدبيني به سازمان انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي كاركنان شهرداري شهر ويس در استان خوزستان به تعداد 256 نفر در سال 1393 بودند كه از ميان آنان، 185 نفر به‌صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارها شامل پرسشنامه سياست سازماني ادراك‌شده، پرسشنامه بدبيني به سازمان، پرسشنامه استرس شغلي و پرسشنامه قصد ترك شغل بود. جهت تحليل داده‌ها از روش الگويابي معادلات ساختاري (SEM) استفاده شد. جهت آزمودن اثرهاي واسطه‌اي در الگوي پيشنهادي از روش بوت استراپ استفاده شد. نتايج نشان دادند كه الگوي پيشنهادي از برازش خوبي با داده‌ها برخوردار است. يافته‌ها نشان داد كه ادراك سياست سازماني با استرس شغلي، قصد ترك شغل و بدبيني به سازمان رابطه دارد. به‌علاوه، بدبيني به سازمان، ميانجي‌گر رابطه بين سياست سازماني ادراك‌شده، استرس شغلي و قصد ترك شغل بود.

The purpose of this study was to investigate the effect of perceived organizational politics on job stress and turnover intention, with mediating role of organizational cynicism. Participants included 185 randomly selected employees from the Weis city Mayoralty in Khuzestan province. The instruments included perceived organizational politics scale, job stress scale, turnover intention scale and organizational cynicism scale. Fitness of the proposed model was examined using Structural Equation Modeling (SEM). The indirect effects were tested using bootstrap procedure. Findings indicated that the proposed model was fitted with the data. Results revealed that perceived organizational politics had an effect on job stress and turnover intention through organizational cynicism.