پديد آورندگان :
نعمتي، مجيد دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم و مركز پژوهشي زلزله - بخش زمين‌شناسي، كرمان، ايران , عباس نژاد، احمد دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم و مركز پژوهشي زلزله - بخش زمين‌شناسي، كرمان، ايران
چكيده فارسي :
گسل‌ها از مهم‌ترين عوامل ايجاد زمين‌ريخت‌ها هستند. در اين پژوهش، از ميان زمين‌ريخت‌ها تنها زمين‌ريخت‌هاي پيامد زمين‌ساخت جنبا بررسي مي‌شوند. زمين‌ريخت‌هاي خاور ايران، به‌دليل شرايط آب‌وهوايي گرم و خشك، به‌كمك جابه‌جايي آب‌راهه‌هاي فصلي و بادزن‌هاي آب‌رفتي قابل بررسي هستند. در اين پژوهش،اين بررسي با كار صحرايي و كار روي شكل‌هاي ماهواره‌اي، انجام شده است. جابه‌جايي بزرگ انباشتي در راستاي قائم با اندازه‌اي بيش از 2000 متر (گسل گلباف) و 1800 متر (گسل كوه‌بنان)، از ويژگي‌هاي بارز گسل‌هاي استان كرمان مي‌باشد. بيشينه جابه‌جايي انباشتي افقي و قائم، به‌شماره، نزديك‌به 1700 متر و 1500 متر روي گسل لكركوه اندازه‌گيري شد. روي گسل‌هاي جيرفت و سبزه‌واران نيز به‌شماره، در دو نقطه كه قابل بررسي بودند، جابه‌جايي انباشتي افقي 110 و 150 متر ديده شد. در نيمرخ‌ها در آب‌راهه‌ها، جابه‌جايي معكوس، از چند سانتي‌متر (گسل جيرفت)، نزديك به متر (گسل شهداد) و تا چندمتر (گسل سروستان) نيز مشاهده شد. از ميان گسل‌هاي معكوس استان كرمان، گسل‌هاي ناي‌بند، سروستان، كوه‌بنان و شهداد، دست‌كم در بخش عمده‌اي از درازاي خود، مرز بارزي ميان كوه و دشت تشكيل داده‌اند. گسل‌هاي ناي‌بند و لكركوه در هردو پايانه خود خمش دارند. گسل لرزه‌زاي زمين‌لرزه 1978 طبس در پايانه شمالي گسل ناي‌بند و گسل لرزه‌زاي گدار (زمين‌لرزه‌هاي 2017 هجدك) در پايانه جنوبي گسل لكركوه از پايانه‌هاي جنبا و مهم گسلي در خاور ايران و استان كرمان هستند. جابه‌جايي هم‌لرز زمين‌لرزه‌هاي گسل گلباف، به‌دليل نرخ پايين فرسايش، پس از گذشت دست‌كم 26 سال هنوز از بين نرفته و قابل اندازه‌گيري است.
چكيده لاتين :
Regarding to that fault geomorphology could be an information layer in earthquake hazard assessment, is so important. In this research, only landforms of active tectonic within all geomorphs are investigated. These geomorphological features in east of Iran have been investigated using displacement of seasonal streams in field work and on sattlite images. Greatest vertical cumulative movements, more than 2000 m (Golbaf fault) and 1800 m (Kuhbanan) are manifest specifications of the faults in Kerman province. Lakarkuh fault, also, has 1700 m and 1500 m maximum vertical and horizontal displacements, respectively. On the two investigable points on Jiroft and Sabzevaran faults, 110 m and 150 m horizontal displacements were seen, respectively. In sections of streams, from a few centimeters (Jiroft fault), near one meter (Shasdad fault) to few meters (Sarvestan fault) vertical displacements were seen. Among the reverse faults in Kerman province, Nayband, Sarvestsn, Kuhbanan, Shahdad faults, at least in part of their lenghts, created an obvious boundary between mountain and plain. Lakarkuh and Nayband faults have bending on their one or two terminations. The 1978 Tabas earthquke on north termination and Godar earthquake fault (the 2017 Hojedk earthquakes) on south termination of the Lakarkuh fault, are from these active and important fault terminations in eastern Iran and Kerman province. Following field work, on of the eastern Iran specifications was confirmed: coseismic displacements of earthquakes of the Golbaf fault are measurable after at least 26 years.
