پديد آورندگان :
خالقي، معصومه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده علوم توانبخشي - گروه كاردرماني , كلانتري، مينو دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده علوم توانبخشي - گروه كاردرماني , رضايي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده علوم توانبخشي - گروه كاردرماني , اكبرزاده باغبان، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده پيراپزشكي - گروه آمار زيستي
كليدواژه :
اخلاق , پرسش نامه , كاردرماني , تعارض
چكيده فارسي :
اهداف ديسترس اخلاقي هنگامي رخ مي‌دهد كه يك متخصص قادر به پيروي از استاندارد‌هاي حرفه‌اي و ارزش‌هاي اخلاقي در حرفه خود نيست. ديسترس اخلاقي مسئله‌اي قابل توجه در حرفه‌هاي مراقبت سلامت است و پيامد‌هاي منفي به دنبال دارد. به علاوه، اين نگراني وجود دارد كه تأثير منفي بر عملكرد باليني و در بعضي موارد نتايج بيمار داشته باشد. بر اساس شواهد، متخصصان كاردرماني ديسترس اخلاقي را تجربه مي‌كنند، بنابراين نياز به ابزاري است كه محققان را قادر سازد تا ميزان ديسترس‌هاي اخلاقي را در هر فرد شناسايي و اثربخشي استراتژي‌هاي طراحي‌شده براي كاهش پريشاني و جلوگيري از فرسودگي كاركنان را اندازه‌گيري نمايند. هدف اين مطالعه طراحي و بررسي روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه ديسترس اخلاقي در كاردرمانگران بود.
روش بررسي اين مطالعه روان‌سنجي در دو مرحله انجام شد؛ مرحله اول شامل تهيه استخر گويه‌هاي پرسش‌نامه بود و در مرحله دوم روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه مورد بررسي قرار گرفت. در ابتدا مرور متون و مطالعات مرتبط جهت استخراج گويه‌هاي پرسش‌نامه انجام شد. پايگاه‌هاي اطلاعاتي مختلف بررسي شد تا هرگونه شرايط ايجاد‌كننده ديسترس اخلاقي در كاردرماني به دست آيد. سه مطالعه كيفي انجام‌شده در زمينه بررسي مسائل و موضوعات اخلاقي كاردرمانگران در حيطه روان‌پزشكي، كودكان و بزرگسالان به طور كامل مطالعه شد. كدهاي استخراج‌شده از اين مطالعات و نقل قول‌هاي مصاحبه‌شونده‌ها در اين مطالعات خوانده شد. سپس گويه‌هاي پرسش‌نامه از ميان كدها، جملات و عبارات مطالعات انجام‌شده استخراج شد. گويه‌ها چندين‌بار خوانده شدند و از نظر وضوح محتوا، دستور زبان و درك مفهوم مورد ويرايش قرار گرفتند و موضوعات تكراري حذف شد. پس از تهيه استخر گويه‌ها براي پرسش‌نامه مقدماتي، مراحل علمي روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه طي شد. روايي صوري پرسش‌نامه به صورت كيفي و كمي با 30 كاردرمانگر ارزيابي شد كه به صورت در دسترس از كلينيك‌ها، بيمارستان‌ها و مراكز دولتي و خصوصي انتخاب شده بودند. معيار ورود حداقل يك سال تجربه كار در حيطه‌هاي مختلف كاردرماني بود. ارزيابي روايي صوري كمي با تعيين ضريب تأثير آيتم انجام شد. جهت تعيين روايي محتوايي كيفي از افراد خبره در زمينه تدريس اخلاق در كاردرماني و آشنا با طراحي ابزار دعوت شد تا در جلسه‌اي حضوري به بررسي پرسش‌نامه و تبادل نظر بپردازند. 7 نفر در جلسه حضور يافتند. در اين جلسه ابتدا براي شركت‌كنندگان عنوان شد كه اين ابزار يك ابزار ارزيابي‌كننده (Evaluative) خواهد بود كه به منظور ارزيابي ميزان ديسترس اخلاقي ميان كاردرمانگراني كه در محيط‌هاي باليني فعاليت مي‌كنند، طراحي شده است. از آن‌ها درخواست شد تا پس از مطالعه دقيق ابزار، چهار معيار واضح بودن، ساده بودن، شفاف بودن و مرتبط بودن گويه‌ها با ديسترس اخلاقي را مدنظر داشته باشند و در مورد آن اظهار نظر كنند. براي ارزيابي روايي محتوايي كمي پرسش‌نامه از 20 نفر از اساتيد كاردرماني با مدرك دكترا خواسته شد تا فرم‌هاي مربوطه را جهت سنجش نسبت روايي محتوايي و شاخص روايي محتوايي تكميل كنند.
يافته‌ها پس از مرور متون و مطالعات مرتبط و تجزيه و تحليل يافته‌ها و مفاهيم، پرسش‌نامه مقدماتي با 50 گويه استخراج شد. پس از انجام روايي صوري و محتوايي كيفي و كمي، گويه‌هاي پرسش‌نامه به 22 مورد رسيد. در طي انجام روايي صوري، ميزان تأثير گويه بين 2/85 تا 4/83 به دست آمد. نسبت روايي محتوايي در محدوده قابل قبول 0/5 تا 1 با ميانگين 0/7 قرار گرفت. شاخص روايي محتوايي پرسش‌نامه 0/93 محاسبه شد.
نتيجه‌گيري پرسش‌نامه ديسترس اخلاقي در كاردرمانگران با 22 گويه با مقياس نمره‌دهي چهارنقطه اي، داراي روايي محتوايي مناسب است و پس از تكميل مراحل روايي و پايايي براي اندازه‌گيري ديسترس‌هاي اخلاقي در كاردرمانگران قابل استفاده است.
چكيده لاتين :
Objective Moral distress may occur when people are unable to follow professional standards and ethical
values in their profession. It is a significant issue in the healthcare profession and has negative consequences.
In addition, there is a concern that it may adversely affect clinical performance and, in some
cases, patient outcomes. Based on the evidence, occupational therapists experience moral distress,
Therefore, there is a need for a tool that enables researchers to identify the extent of moral distress in
each individual and to measure the effectiveness of strategies designed to reduce distress and prevent
employee burnout. The aim of this study was to develop and evaluate the face and content validity of
the Moral Distress Questionnaire in occupational therapists.
Materials & Methods This psychometric study was performed in two stages. The first stage involved preparing
a pool of questionnaire items, and the second stage examined the face and content validity of the questionnaire.
First, texts and related studies were reviewed to extract the questionnaire items. Searching various databases
was done to find any conditions that create moral distress in occupational therapy. Three qualitative
studies conducted in the field of ethical issues of occupational therapists in the field of psychiatry, children and
adults were fully studied. The codes extracted from these studies and the quotations of the interviewees were
read. Then the questionnaire items were extracted from the codes, sentences and phrases of the studies. The
items were read several times and edited in terms of content clarity, grammar and concept comprehension,
and duplicate topics were removed. After preparing the pool of items for the preliminary questionnaire, the
scientific stages of face and content validity of the questionnaire were completed. The face validity of the
questionnaire was measured qualitatively and quantitatively by 30 occupational therapists who were selected
by available sampling from clinics, hospitals and public and private centers. Inclusion criteria were at least one
year of work experience in various fields of occupational therapy. Quantitative face validity was performed
by determining the impact score of the item. In order to perform qualitative content validity, experts in the
field of teaching ethics in occupational therapy and familiar with tool development were invited to review
the questionnaire and exchange views in a face-to-face meeting. Seven people participated in the panel of
experts. Participants were told that the tool would be an Evaluative tool designed to assess the extent of moral
distress among occupational therapists working in clinical settings. After carefully studying the tool, they were
asked to consider and comment on the four criteria of clarity, simplicity, transparency, and relevance of items
to moral distress. To assess the quantitative content validity of the questionnaire, 20 occupational therapists
with doctoral degrees were asked to complete the relevant forms for assessing Content Validity Ratio (CVR)
and Content Validity Index (CVI).
Results After reviewing the texts and related studies and analyzing the findings and concepts, a preliminary
questionnaire with 50 items was extracted. The items of the questionnaire reached 22 items after completing
qualitative and quantitative face and content validity. The impact score of the item was between 2.85 to 4.83.
The CVR was in the acceptable range of 0.5 to 1 with an average of 0.7. The CVI of the questionnaire was 0.93.
Conclusion The Moral Distress Questionnaire in Occupational Therapists with 22 items on a four-point scoring
scale has appropriate content validity and can be used to measure moral distress in occupational therapists
after completing the validity and reliability steps.
