سنتز سبز نانو كامپوزيت منگنز/سپيوليت و كارايي آن در حذف نيكل از محلولهاي آبي

يكي از عوامل آلوده‌كننده آب فلزات سنگين هستند كه مقادير بيش از حد آنها باعث ايجاد مشكلاتي براي سلامت انسان و محيط‌زيست مي‌شود. در مطالعه حاضر با استفاده از عصاره‌هاي گياهان بابونه و چاي سبز بهعنوان احياكننده منگنز در تركيب با رس سپيوليت، جاذب‌هايي ساخته‌شد و اثر پارامترهايي مانند قدرت يوني، pH و مقدار جاذب بررسي‌شد. جاذب‌هاي ساخته‌شده با آناليز FESEM بررسي شدند و ذرات منگنز در اندازه نانو روي سپيوليت مشاهده‌شد. طبق نمودار آناليز عنصري مقادير بالاي Si و Al بيانگر رس سپيوليت و Mn مشاهده‌شده بيانگر اصلاح‌شدن رس توسط منگنز بودند. آناليز XRF جاذب‌ها نشان‌داد كه با افزوده‌شدن منگنز به كاني سپيوليت مقدار سيليسيم كاهش و مقدار منگنز افزايش يافته‌است. نتايج به‌دست‌آمده از مطالعات جذب نشان‌داد كه با افزايش pH، راندمان حذف نيكل افزايش يافته‌است. بيش‌ترين مقدار جذب يون نيكل توسط جاذب احياشده با عصاره بابونه، به مقدار 8.64 ميلي‌گرم بر گرم صورت‌گرفت. مقدار جذب يون فلز سنگين نيكل با غلظت اوليه آن در محلول نسبت عكس دارد. نتايج نشان داد كه ميزان جذب نيكل با مقدار جاذب در محلول رابطه‌ي مستقيم دارد؛ اما هنگامي كه مقدار جاذب از 1 گرم به 2 گرم و سپس به 5 گرم افزايش يافت، تاثير چنداني در روند جذب نيكل مشاهده‌نشد.