اثرات اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي جنگلهاي دست‌كاشت بر زندگي روستاييان (مطالعه موردي: چاه افضل اردكان)

در اراضي بياباني، وجود عوامل محدود‌كننده همچون شوري سبب كاهش تنوع و تراكم پوشش گياهي و در نتيجه كاهش كاربري اين اراضي مي‌شود كه در صورت اعمال مديريت مناسب مي‌توان از اين بسترهاي طبيعي بيشترين استفاده معقول را به عمل آورد. كشت گونه هاي سازگار با شرايط منطقه يكي از اقدامات اصلاحي مديريتي براي دستيابي به اين هدف است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثرات اقتصادي، اجتماعي و آسايش زيست محيطي كاشت سه گونه‌ي گزشاهي Tamarix aphylla، سياه‌تاغ Haloxylon aphyllum و آتريپلكس لنتي‌فرميس Atriplex lentiformis بر زندگي روستاييان در محدوده‌ي روستاي چاه‌افضل اردكان واقع در حاشيه بيابان سياهكوه انجام شد و ديدگاه ساكنين روستاي چاه‌افضل و كارشناسان اداره منابع طبيعي يزد و اردكان به عنوان خبرگان بررسي شد. پژوهش حاضر به روش پرسشنامه انجام شد و نتايج نشان داد كه از ديدگاه كارشناسان كشت گونه‌هاي مذكور بر كاهش رواناب و افزايش نفوذپذيري آبهاي سطحي بي‌تاثير بوده، بر آبهاي زير‌زميني، خاك، آفات و بيماريها، شادابي و طراوت، پوشش‌گياهي منطقه و آب و هواي منطقه، اثر زياد و بر معيشت، بهره‌‌برداري و رضايتمندي اثر كم داشته‌است. از ديدگاه مردم منطقه كشت اين گونه‌ها بر آفات و بيماريها، پوشش‌گياهي و بهره‌برداري، بي‌تاثير بوده و بر ساير پارامترها اثر معني‌دار داشته است.