نقش بشر در جهان‌گستري دين و راهكار‌هاي قرآني آن

در عصري كه گفتمان جهاني‌سازي، ذهن بسياري از انديشمندان را به خود جلب كرده، بررسي نسبت دين با اين گفتمان، دغدغه‌اي جدي است، به ويژه آنكه قرآن سخن از دين جهانيِ اسلام به ميان ‌آورده و وعده به غلبۀ آن بر همۀ اديان و گفتمان‌ها در گسترۀ جهاني داده است. مسئله اين است كه بشر چه نقشي در اين وعدۀ الهي دارد؟ آيا قرآن راهكاري در اين راستا براي مسلمانان پيش گذاشته است؟ تحقيق حاضر با استقراء در قرآن و استخراج آيات مرتبط و بررسي تحليلي آن‌ها به روش كتابخانه‌اي، به راهكار‌هاي متعدد دست يافته كه كليدي‌ترين آن، «الگوي جهاني‌شدن» جامعۀ اسلامي است. مسلمانان براي تحقق جهان‌گستري دين بايد با «كنترل درون»، «نصرت دين الهي»، «استقامت‌ورزي» و «اصلاح‌گرايي» خود را پرورانده و حركت تاريخي خود را به جاي برون‌نگري و رويكرد پي‌رونده، به درون‌نگري و رويكرد پيش‌رونده تغيير دهند و با جهاد مستمر تلاش كنند تا دين را از ساحت نصوص به ساحت تمدن عينيت ببخشند و خود الگو و مقتداي جهانيان شوند.