غايت شناسي و علم طبيعي ديني معنا، امكان، تحقق

Teleology and Religious natural sciences, meaning, possibility, realization

در دهه هاي اخير برخي انديشمندان از علم ديني سخن گفتند.و هر چند در امكان آن اتفاق نظر بود اما در معنا، مصداق و نقطه تمايز آن با علم سكولار نظري واحد نداشتند. همگان پذيرفتند كه علم متأثر از پيش فرض ها است اما در چگونگي و محدوده تأثير آنها اختلاف نظر جدي وجود داشت. اين سخن در علم طبيعي بيش از علوم انساني محل بحث و نطر شد. اگر علم طبيعي قوانين طبيعت را كشف مي كند چگونه پيش فرض و جهان بيني در كشف قانون تأثير مي گذارد؟ و اگر كاركرد دين تفسير و تبيين طبيعت نيست، چگونه مي تواند در تفسير و شناخت طبيعت دخالت كند و در نتيجه علم متصف به ديني شود؟ مقاله حاضر با روش توصيفي-تحليلي تلاش مي كند تا معناي علم طبيعي ديني را بيان كرده، و تحقق آنرا اثبات نمايد. از نظر اين مقاله يكي از مهمترين ويژگي هاي دين "غايت شناسي طبيعت" است است و همين ويژگي علوم طبيعي را وابسته به دين مي كند.

In recent decades, some thinkers have spoken of religious science and although they agreed on its possibility, they did not have a single theory on its meaning, application and how to distinguish it from secular science. Everyone agreed that science was influenced by presuppositions, but there was serious disagreement about how and to what extent they affected them. This statement was discussed more in natural science than in humanities. Because if natural science discovers the laws of nature, how do presuppositions influence the discovery of laws? If the function of religion is not the interpretation of nature, how can it intervene in the knowledge and interpretation of nature and make science a religion? The present article tries to express the meaning of religious natural science and prove its realization by descriptive-analytical method. According to this article, one of the most important features of religion is the teleology of nature, and this feature, makes natural science dependent on religion.