عنوان مقاله :
مطالعه باليني ميزان درد، آدم و حداكثر باز شدن دهان قبل و بعد از عمل جااندازي قوس گونهي شكسته توسط روش جديد استفاده از سوزن پنجاه ميليمتري بدون برش جراحي
عنوان به زبان ديگر :
CLINICAL STUDY OF THE AMOUNT OF PAIN, EDEMA, and MAXIMUM MOUTH OPENING BEFORE and AFTER THE BROKEN ZYGOMATIC ARCH REDUCTION BY NEW METHOD OF USING FIFTY MM NEEDLE WITHOUT SURGERY CUT
پديد آورندگان :
قويمي، محمدعلي دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه جراحي فك و صورت , قريشي زاده، آرزو دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه دندانپزشكي كودكان , دلير اكبري، زهرا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي , صادقي حسن آبادي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي , نگهداري، رامين دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه پروتز دنداني
كليدواژه :
زايگوما , شكستگي , جااندازي بسته
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: قوس زايگوما برجستهترين قسمت صورت است و معمولاً در هنگام ضربه بهصورت آسيب مي بيند. با استخوان پيشاني، استخوان گيجگاهي، فك بالا و استخوان اسفنوئيد مفصل مي شود و بهعنوان پل اصلي در بين اين استخوان ها عمل مي كند. شكستگيهاي جداشده قوس شامل 10درصد از تمام شكستگيهاي زايگوما و 5درصد از همه شكستگي هاي استخوان صورت است. درمان شكستگي قوس زيگوماتيك از مشاهده تا reduction باز متفاوت است. رويكرد زماني Gilles يك روش جراحي متداول براي كاهش شكستگي قوس زايگوما بوده است. بااينحال، اين روش جراحي با زخم صورت در خط مو و خطرات ناشي از فلج عصب صورت همراه است. در اين تحقيق ما از روش جديدي استفاده كرديم: استفاده از سوزن پنجاه ميليمتري بدون برش جراحي براي جايگزيني قوس شكسته زايگوما و ميزان درد، ورم، حداكثر باز شدن دهان و ecchymosis را قبل و بعد از جراحي را كاهش ميدهد.
مواد و روش كار: در اين مطالعه باليني، ميزان درد، آدم و حداكثر باز شدن دهان قبل و بعد از عمل جااندازي قوس گونهي شكسته توسط روش جديد استفاده از سوزن پنجاه ميليمتري بدون برش جراحي ارزيابي شد. از كليه بيماران با شكستگي قوس زايگوما كه طي سالهاي 98-99 به مركز پزشكي امام رضا (ع) بخش جراحي فك و صورت مراجعه كردهاند CT اسكن گرفته شدهاند. از سوزن 50 ميليمتري براي reduction با روش جديد استفاده شد.
يافتهها: اين مطالعه بر روي 7 بيمار مبتلا شكستگي ايزوله استخوان زايگوما انجام شد. ميانگين سني بيماران 5/87±33/85 سال بود. ميزان كاهش درد طي 7 روز پس از جراحي بهصورت معنيدار گزارش شد ولي ميزان آدم (P=0.539) و ميزان باز شدن دهان پس از جراحي اختلاف معنيداري را نشان نداد.
بحث و نتيجهگيري: در بررسي مطالعات فوق و مقايسه آنها با مطالعه حاضر مشاهده شد كه در شكستگي هاي ايزوله قوس زايگوما روش جراحي مطالعه حاضر روشي بسيار سودمند و بدون عارضه در بيماران بود. اين روش ها عليرغم روشهاي جااندازي باز، ميزان اسكار كمتري دارند، مدتزمان جراحي كاهش يافته است و اين ميتواند منجر به بهبودي هرچه سريعتر بيمار كردد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: The zygomatic arch is the most prominent portion of the face and is commonly
injured during facial trauma. It articulates with the frontal bone, temporal bone, maxilla, and sphenoid
bone, and serves as the main bridge amongst these bones. Isolated arch fractures comprise 10% of all
zygomatic fractures and 5% of all facial bone fractures. Treatment of zygomatic arch fractures varies
from observation to open reduction. The Gilles temporal approach is a commonly used surgical
technique for the reduction of zygomatic arch fractures. However, this surgical approach is associated
with a facial scar in the hairline and risks of facial nerve palsy. In this research, we performed a new
method using a fifty millimeter needle without surgery cut for replacement of broken zygomatic arch
and evaluated the amount of pain, edema, maximum mouth opening, and ecchymosis before and after
the surgery.
Materials & Methods: CT scans were taken of all the patients with isolated zygomatic arch fracture
who were referred to Imam Reza Medical Center and department of maxillofacial surgery during 2019-
20. The 50 mm needle was used for reduction with the new method.
Results: This study was performed on 7 patients with isolated fractures of zygomatic bone. The mean
age of patients was 33.85. 5.87 years. Significant reduction in pain was reported during 7 days after
surgery, but the rate of edema (p = 0.539) and the amount of mouth opening after surgery did not show
a significant difference.
Conclusion: In reviewing the above studies and comparing them with the present study, it was observed
that in simple fractures, the surgical method of the present study was a very useful and uncomplicated
method in patients. Despite open reduction methods, these methods have a lower scar rate, the duration
of surgery is reduced, and this can lead to faster recovery of the patient.
عنوان نشريه :
مطالعات علوم پزشكي