ارائه الگو براي پياده‌سازي تله‌مديسين: مطالعه موردي دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز

Presenting a model for telemedicine implementation: A case study of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences

هدف: پياده‌سازي تله‌مديسين مي‌تواند به كاهش هزينه‌ها، ارتقاء كيفيت و عدالت در دسترسي به خدمات سلامت كمك كند. هم‌زمان با بحران پاندمي كوويد 19 و لزوم فاصله‌گذاري اجتماعي پياده‌سازي، تله‌مديسين به يكي از اولويت‌هاي وزارت بهداشت ايران تبديل ‌شده است. هدف از مطالعه حاضر ارائه الگو براي پياده‌سازي تله‌مديسين در دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز بود. روش‌ها: پژوهش حاضر، يك روش تحقيق تركيبي بود و با تركيبي از انواع روش‌هاي مروري، توصيفي و كيفي در سال 1399 انجام ‌شده است. نخست با استفاده از يك مطالعه مروري الزامات پياده‌سازي تله‌مديسين تعيين شدند، در گام دوم، ميزان آشنايي پزشكان متخصص در مورد تله‌مديسين و اولويت‌هاي خدمات سلامت براي تله‌مديسين، از ديدگاه آن‌ها بررسي گرديد. در گام سوم، زيرساخت‌هاي (مديريتي و فني) دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور در زمينه تله‌مديسين بررسي گرديد. سپس الگويي براي پياده‌سازي تله‌مديسين پيشنهاد گرديد. اين الگو در قالب يك پرسشنامه در اختيار 25 نفر از خبرگان قرار گرفت. براي تأييد اعتبار الگوي پيشنهادي از روش دلفي استفاده گرديد. نتايج: الگوي پياده‌سازي تله‌مديسين در دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز، در يك راند دلفي به تأييد خبرگان رسيد. الگوي نهايي شامل 12 محور اصلي و 180 مؤلفه بود. نتيجه‌گيري: الگوي پيشنهادي در مطالعه حاضر مي‌تواند به دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور در برنامه‌ريزي براي پياده‌سازي تله‌مديسين كمك كند.

Aim: Implementing telemedicine can help reduce costs and improve quality and equity access to health services. Simultaneously with the COVID-19 pandemic crisis, telemedicine has become one of the priorities of the Ministry of Health of Iran. This study aimed to provide a model for the implementation of telemedicine in Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. Methods: The present study was conducted in 2020 with various reviews descriptive and qualitative methods. In this first study, the implementation requirements of telemedicine were determined using a review study. In the second step, physicians' familiarity with expertise in telemedicine was assessed. In the third step, the current infrastructure (admirative and technical) of Ahwaz University of Medical Sciences in the field of telemedicine was examined. Then a model for telemedicine implementation was proposed. This template was provided to 25 experts in the form of a questionnaire. Results: The telemedicine implementation model for Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences was approved by experts in a Delphi round. The final model consisted of 12 main axes and 180 components. Conclusion: The proposed model in the present study can assist medical universities in planning telemedicine implementation.