توانمند سازي تأمين كنندگان در تداركات عمومي نوآوري

Suppliers’ Capability-Building in Public Procurement of Innovation

تداركات عمومي (حامي) نوآوري سياستي است كه به دليل سهم قابل توجه خريدهاي دولت‌ها از اقتصادهاي ملّي، از اوايل قرن بيست و يكم مورد توجه كشورهاي توسعه‌يافته به خصوص اروپا قرار گرفته است. اين سياست نوآوري طرف تقاضا با وجود جذابيت‌هايي كه دارد بسيار اندك مورد توجه كشورهاي در حال توسعه و كمتر توسعه يافته قرار گرفته است كه يك دليل آن اقتضائات و نيازهاي متفاوت اين كشورهاست. از جمله اهمّ اين اقتضائات توانمندي ناكافي تامين‌كنندگان است. اين مقاله مروري با ارائه 1) مباني نظري مطالعات توانمندسازي تامين‌كنندگان و سياست تداركات عمومي نوآوري، و 2) بررسي پژوهش‌هاي صورت گرفته، و 3) بررسي علم‌سنجي مقدماتي آثار علمي در اين دو حوزه سعي دارد شمايي كلي از مطالعات مربوطه ارائه دهد. يافته‌ها نشان مي‌دهند كه هر دو حوزه با قلّت و پراكندگي آثار علمي مواجهند. كشورهاي پيشرفته – احتمالاً به دليل اينكه توانمندسازي تامين‌كنندگان در مقايسه با توسعه نوآوري هدف اصلي آنها نيست- توانمندسازي تامين‌كنندگان را به عنوان هدفي فرعي و تبعي از سياست تداركات عمومي نوآوري در نظر مي‌گيرند كه در طي مسير توسعه نوآوري خودبه‌خود رخ مي‌دهد. اين در حاليست كه كشورهاي در حال توسعه نيازمند هدفگذاري عامدانه بر روي اين نياز خود طي اهرم كردن تداركات عمومي هستند.

PPI is an innovation policy that industrialized countries have studied since the early twenty-first century because to the large contribution of government purchases to their national economies. Despite its attraction, this demand-side innovation policy has failed to capture the attention of emerging and less developed countries, owing to their demands and circumstances being distinct from those of developed ones. One of these conditions is insufficient supplier capability. This review paper examined 1) the theoretical underpinnings of supplier capability development and public procurement of innovation, 2) the body of existing research, and 3) conducted an introductory scientometric analysis of these two literatures. The findings indicated that both fields are burdened by a small number of publications that are largely unrelated to one another. Developed countries have viewed this topic as a secondary goal of PPI policy, which develops organically during this policy - most likely because suppliers› capability building is not their primary objective in comparison to the growth of innovation. Developing countries, on the other hand, require purposeful targeting of this objective in order to leverage public procurement.