پويايي تغييرات زيستگاهي دوزيستان ساكن رشته كوه هاي زاگرس (ايران) در شرايط تغيير اقليم

در حال حاضر تغيير اقليم به عنوان تهديدي جدي براي بسياري از گونه‌ ها و در نتيجه يكي از مهم ترين عوامل از بين رفتن تنوع زيستي در جهان تلقي مي‌ شود و درك چگونگي پاسخ گونه ‌ها به تغييرات اقليمي از اهميت بسياري برخوردار است. در ميان گروه‌ هاي جانوري، دوزيستان به دليل عدم توانايي در جابجايي مسافت ‌هاي زياد، از حساس‌ترين گروه‌ هاي مهره ‌داران در برابر تغييرات اقليمي شناخته شده اند و گونه هاي زيستگاه ‌هاي كوهستاني بيشتر از ساير گونه ‌ها با فشارهاي تغيير اقليم مواجه هستند. از اين رو در اين مطالعه به بررسي پتانسيل پراكنش فعلي پنج گونه از دوزيستان ساكن رشته كوه هاي زاگرس و واكنش آن ها نسبت به تغييرات اقليم در سال 2070 پرداخته شد. براي اين منظور از يك رويكرد گروهي براي مدل سازي پراكنش گونه ‌اي با هدف برآورد ميزان خطرات از دست دادن پتانسيل‌ هاي زيستگاهي مطلوب در صورت بروز تغيير اقليم استفاده شد. همچنين براي برآورد مساحت زيستگاه هاي مطلوب در شرايط تغيير اقليم، محاسبات مربوط به تغييرات مساحت زيستگاه‌ ها براي هر يك از گونه‌ ها انجام شد. پيش ‌بيني‌ ها نشان داد دو گونه نيوت آذربايجاني (Neurergus crocatus) و نيوت خال زرد (Neurergus derjugini) به ترتيب نسبت به تغيير اقليم بيشترين واكنش منفي را نشان داده و انقباض محدوده پراكنش آن ها قابل وقوع است. رفتار جابجايي زيستگاه در برابر تغييرات جديد براي دو گونه وزغ بي ‌گوش لرستاني (Bufotes luristanicus) و سمندر آتشين (Salamandra infraimmaculata semenovi) قابل پيش ‌بيني است. با توجه به سرعت تغييرات اقليمي در محدوده رشته كوه زاگرس مطالعه حاضر گامي در جهت شناسايي پويايي تغييرات زيستگاهي دوزيستان در اين منطقه كوهستاني و مقابله با اين چالش است.