عوامل خطر اختلال رشد كودكان يك سال در حاشيه شهر بندرعباس: يك مطالعه كوهورت آينده نگر مبتني بر جمعيت در جنوب ايران تحت اجراي ايستگاه تحقيقات بهداشتي بندرعباس

زمينه و هدف: هدف تعيين عوامل خطر اختلال رشد كودكان يك سال در مناطق حاشيه نشين بندرعباس بر اساس كوهورت مبتني بر جمعيت جنوب ايران تحت اجراي ايستگاه تحقيقات بهداشتي بندر عباس، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران بود. روش كار: در اين مطالعه همگروهي آينده نگر در سال 1400، از اطلاعات رشد يك سالگي540 شيرخوار در كوهورت بررسي مواجهات دوران بارداري بر سلامت مادر و كودك در مناطق حاشيه نشين بندرعباس استفاده شد. پيامدها، اختلال رشد قد و وزن و دور سر يك سالگي بود. آناليزها با نرم افزار14 STATA و آماره هاي توصيفي و رگرسيون لجستيك تك متغيره و چندگانه انجام شد. نتايج: وزن كم بدو تولد نسبت به وزن بدو تولد طبيعي، شانس اختلال رشد وزن يك سالگي را 3.05 برابر نمود (نسبت شانس تطبيق داده شده: 3.05 با فاصله اطمينان8.91-1.04). وضعيت اقتصادي اجتماعي پايين نسبت به وضعيت خوب اقتصادي اجتماعي، شانس اختلال رشد دور سر را 59% كاهش داد ( نسبت شانس تطبيق داده شده: 0.41 با فاصله اطمينان 0.89-0.19) و وزن كم بدو تولد نسبت به وزن طبيعي بدو تولد، شانس اختلال رشد دور سر 2.46 برابر بود ( نسبت شانس تطبيق داده شده: 2.46 با فاصله اطمينان 5.97-1.01). هيچ يك از عوامل مادري و كودكي با اختلال رشد قد يك سالگي ارتباطي نداشت. نتيجه گيري: وزن كم بدو تولد نسبت به وزن طبيعي، شانس اختلال رشد وزن و دور سر يك سالگي را بيشتر نمود. وضعيت اقتصادي اجتماعي پايين نسبت به وضعيت خوب، شانس اختلال رشد دور سر را كاهش داد. هيچ يك از عوامل مادري و كودكي با اختلال رشد قد يك سالگي ارتباطي نداشت.