تأثير برند جريان‌هاي سياسي ايران بر انتخاب رأي‌دهندگان (مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاه تهران در انتخابات رياست جمهوري سال1396)

يكي از راهكارهاي مهم براي كاهش ميزان آسيب‌پذيري مشاركت سياسي در كشورها كه در ادبيات بازاريابي سياسي جهان بدان اشاره‌هاي فراواني شده، برندسازي سياسي است. مزاياي برندسازي سياسي هر دو سوي طيف انتخاب‌شوندگان ـ انتخاب‌كنندگان را دربر مي‌گيرد. در شرايطي كه نه‌تنها ميزان درگيري ذهني مردم با سياست پايين است بلكه شرايط جامعه به‌سوي نااميدي و تشكيك نسبت به سياستمداران پيش مي‌رود، برندسازي سياسي مي‌تواند نقطه اتكاي جديدي براي تغيير اين شرايط باشد. برند سياسي مي‌تواند پيچيدگي افسارگسيخته محيط‌هاي سياسي را براي انتخاب‌كنندگان كاهش دهد به‌گونه‌اي كه آن‌ها ريسك كمتري را براي انتخاب گزينه مورد نظر متحمل شوند. به تعبير بهتر، زماني كه رأي‌دهندگان در معرض تبليغات سياسي چندين نامزد انتخاباتي قرار مي‌گيرند، اين برند سياسي آنها است كه مي‌تواند به انتخاب رأي‌دهندگان كمك كند. پژوهش پيش‌رو تلاشي است براي بررسي تأثير اجزاي برند جريان‌هاي سياسي بر انتخاب رأي‌دهندگان در انتخابات رياست جمهوري سال 1396. در اين پژوهش، پرسشنامه‌اي حاوي 31 سؤال در ميان نمونه آماري 377 نفر از دانشجويان دانشگاه تهران توزيع و براي تحليل آماري داده‌هاي گردآوري‌شده، از روش multinominal logistic regression در نرم‌افزار SPSS26 استفاده شد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه سه جزء از چهار جزء برند جريان‌هاي سياسي (شامل ايدئولوژي، نامزد انتخاباتي و سياست‌هاي اعلامي جريان‌هاي سياسي) در برهه زماني مذكور بر انتخاب رأي‌دهندگان تأثير مثبت داشته است.