تجزيه و تحليل زمين‏نما با استفاده از تخمين‏گر كريجينگ(مطالعه‏ ي موردي: هرمزآباد رفسنجان، استان كرمان)

زمين نماها يكي از عوارض طبيعي سطح زمين هستند و به‌عنوان يك ويژگي خاص مورفولوژيكي در سطح زمين محسوب مي‌شود كه از مقياس هاي بزرگ (مثل دشت ها و كوه ها) تا مقياس‏هاي كوچك تر (مثل تپه‏هاي كوچك) را شامل مي‏شود. يكي از كاربردهاي زمين آمار تعيين مرز واحدهاي فيزيوگرافي بوده كه در اين پژوهش با استفاده از تخمين‌گر كريجينگ معمولي منطقه‌ي هرمزآباد رفسنجان مورد مطالعه قرارگرفته است. به همين منظور، موقعيت 77 نقطه‌ي مشاهداتي در قالب يك الگوي نمونه‌برداري شبكه ‌اي منظم با فاصله ي 500 متر مشخص و از عمق هاي صفر تا 40، 40 تا 80 و 80 تا 120 سانتي متري خاك، نمونه‏برداري انجام شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه مشابه با ديگر مطالعات و بر اساس شاخص درصد كارايي مدل، كريجينگ معمولي به‏عنوان تخمين‏گري مناسب در پهنه بندي ويژگي‌ها در منطقه‏ي مورد مطالعه بوده است. بر اساس نتايج حاصل از مطالعه زمين آماري، فاصله‏ي نمونه‏برداري 1800 متر به عنوان معياري براي مطالعات آينده در اين منطقه بدست آمد. همچنين مقايسه ي نقشه‌هاي كريجينگ و توپوگرافي منطقه، حاكي از آن بود كه تخمين‏گر كريجينگ، وجود واحدهاي فيزيوگرافي در زمين‏نماي منطقه‌ي مطالعاتي را بهتر نشان مي‌دهد. به ‏‏عبارت ديگر، به واسطه ي وجود روند بلند دامنه در فواصل بيش تر از حدود 1800 متري در تغيير نماي خصوصيات خاكي بررسي شده كريجينگ مرز موجود ميان واحدهاي فيزيوگرافي را با دقت بالاتري نسبت به ‏نقشه‏هاي توپوگرافي جدا مي نمايد. از اين رو، پيشنهاد مي‏شود در مطالعات خاكشناسي تفصيلي دقيق و تفصيلي كه به نقشه‏ها و اطلاعات دقيق‏تري نياز مي‌باشد از زمين‌آمار استفاده شود.