جريان شناسي اجتماعي شيعيان در عصر امام باقرعليه السلام

مطالعه درباره وضعيت شيعيان درحوزه‌هاي مختلف علمي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي همواره مورد توجه پژوهشگران بوده و بررسي زندگي اجتماعي شيعيان و تعاملات آنان در دوره حضور ائمه عليهم السلام بدليل ارتباط مستقيم با امام و نقش الگويي آن از اهميت بيشتر برخوردار بوده است. اين نوشتار با هدف آشنايي با چگونگي تأثيرگذاري شيعيان و نقش‌آفريني آنان درتحولات اجتماعي جامعه عصر امام باقر عليه السلام(هدف)با بهره‌گيري از روش توصيفي تحليلي در صدد يافتن پاسخي به اين سؤال است كه مهمترين جريانات اجتماعي شيعيان درعصر امام باقر عليه السلام چه بود؟(سوال) با توجه به نقش عوامل مختلف در رفتارهاي شيعيان و از طرفي تفاوتها در انديشه و عملكرد آنان، وجود جريان‌هاي اجتماعي مختلف وعملكرد متفاوت در ميان شيعيان دور از انتظار نبود.(فرضيه) جريان اجتماعي كيسانيه، جريان باطني‌گري جابربن يزيد جعفي، جريان انقلابي در حال شكل‌گيري زيديه، در كنار جريان مداراتي پيرو امام باقر عليه السلام را مي‌توان از جريان‌هاي اصلي اجتماعي شيعيان اين دوره دانست. البته نبايد ازجريان انحرافي غلات غافل بودكه تأثير زيادي در ارائه تصويري منفي از شيعه داشتند.(دستاورد)