نقش تعديل‌كننده باج‌گيري عاطفي در رابطه بين ذهنيت‌هاي طرح‌واره‌اي و كيفيت زندگي زناشويي

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تعديل‌كننده باج‌گيري عاطفي درارتباط بين ذهنيت‌هاي طرح‌واره‌اي وكيفيت زندگي زناشويي انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه‌ي آماري پژوهش شامل تمامي زنان متاهل شاغل در يك شركت دارويي در سال 1399 به تعداد 226 نفر بود كه با استفاده از روش سرشماري، و با توجه به ملاك‌هاي ورود و خروج پژوهش درنهايت نمونه‌‌اي به حجم 205 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه ذهنيت‌هاي طرح‌واره‌اي يانگ، پرسشنامه كيفيت ادراك‌شده ازابعاد رابطه زناشويي فلچر، سيمپسون و توماس و پرسشنامه باج‌گيري عاطفي رحمت بود. روابط بين متغيرها با آزمون همبستگي پيرسون و مدل پژوهش با استفاده از تكنيك مدل‌سازي معادلات ساختاري آزمون شدند. بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، نقش تعديل‌كننده باج‌گيري عاطفي دررابطه بين ذهنيت‌هاي طرح‌واره‌اي و كيفيت زندگي زناشويي تائيد شد. بنابراين پيشنهاد مي شود متخصصان سلامت روان جهت بهبود كيفيت زندگي زناشويي زوجين، توجه ويژه‌اي  به دو عامل ذهنيت‌هاي طرح‌واره‌اي و باج‌گيري عاطفي نمايند.