اثر نوع و روش مصرف اسيدهاي آمينه مختلف بر فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني، محتواي پرولين و عملكرد دانه عدس (Lens culinaris Medik.)

به منظور مطالعه اثر اسيدهاي آمينه مختلف روي عملكرد و صفات بيوشميايي عدس، آزمايشي در سال زراعي 1397 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس به‌صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. عوامل مورد بررسي شامل نحوه كاربرد آمينواسيدها در سه سطح بذرمال، محلول‌پاشي و بذرمال + محلول‌پاشي به‌عنوان عامل  اول و كاربرد انواع آمينواسيدها در پنج سطح آرژنين، آسپارتيك اسيد، پرولين، اسيدآمينه تجاري پروآمين و آب‌مقطر (شاهد) به‌عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. مقدار مصرف اسيدهاي آمينه يك گرم در ليتر بود. نتايج نشان داد بيش‌ترين وزن خشك كل به‌ترتيب از تيمارهاي بذرمال و محلوپاشي آسپارتيك اسيد (2388 كيلوگرم در هكتار)، محلول‌پاشي آرژنين (2330 كيلوگرم در هكتار)  و محلول‌پاشي اسيدآمينه تجاري پروآمين (2219 كيلوگرم در هكتار) به‌دست آمد. بيش‌ترين ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز در تيمار استفاده از آب‌مقطر به‌صورت محلول‌پاشي و كمترين فعاليت آن در كاربرد آرژنين به‌صورت  بذرمال مشاهده شد. كاربرد اسيدآمينه آسپارتيك اسيد با718.8 كيلوگرم در هكتار بيش‌ترين عملكرد را توليد كرد كه بيش از سه برابر عملكرد حاصل از استفاده از آب‌مقطر (شاهد) بود. كاربرد آرژنين (555.1 كيلوگرم در هكتار)، اسيدآمينه تجاري پروآمين (444.5 كيلوگرم در هكتار) و پرولين (327.8 كيلوگرم در هكتار) به‌ترتيب در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفت. كاربرد آسپارتيك اسيد به‌صورت بذرمال و محلول‌پاشي با بيش‌ترين عملكرد به‌عنوان تيمار برتر معرفي مي‌شود.