بررسي اثر اندازه غده و تيمار GA3 بر رشد و تحريك گلدهي شيپوري گلداني رقم پيكاسو (Zantedeschia pentlandii cv. Picasso)

اين تحقيق در سال‌هاي (9796) در پژوهشكده گل و گياهان زينتي در گلخانه نيمه به منظور بررسي اثر غلظت‌هاي مختلف GA3 و وزن ريزغده بر رشد و گل‌دهي در گل شيپوري گلداني رقم پيكاسو (Zantedeschiapentlandii cv. Picasso) انجام شد. ريزغده‌ها با ميانگين وزني درشت (20/ 6 گرمS1=)، متوسط(3.20 گرمS2=) و ريز(1.20 گرمS3=) در محلول اسيدجيبرليك با چهار غلظت صفر، 250، 500 و 750  پي‌پي‌ام به روش غوطه‌وري تيمار شدند. آزمايش در قالب فاكتوريل با طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در گلخانه كشت شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين طول برگ (100درصد بيش از (S3.GA0، طول ساقه گل‌دهنده، قطر و طول گل (اسپات) در غده‌هاي درشت تيمار‌شده با جيبرلين 500 پي‌پي‌ام (S1.GA500)و كمترين طول برگ مربوط به غده‌هاي ريز (S3.GA0) بدون جيبرلين بود كه گلدهي نيز در آن‌ها مشاهده نشد. سريع‌ترين جوانه‌زني مربوط به غده‌هاي درشت با تيمار 750 پي‌پي‌ام S1.GA750) 36 درصد زودتر از S3.GA0) و زودترين گلدهي پس از جوانه‌زني در غده‌هايS2 با تيمار 500 پي‌پي‌ام جيبرلين (S2.GA500) بود كه 28 درصد سريع‌تر ازگلدهي در غده‌هاي ريز با تيمار هورموني 250 پي‌پي‌ام (S1.GA250) اتفاق افتاد ولي غده‌هاي فاقد تيمارهورموني در هر سه اندازه قادر به گلدهي نبودند. بيشترين وزن و قطر غده توليدي مربوط به غده‌هاي S1 با تيمار هورموني 500 پي‌پي‌ام جيبرلين و كمترين وزن در غده‌هاي S3 بدون تيمار هورموني مشاهده گرديد. در مجموع بر اساس نتايج اين بررسي، بهترين شاخص‌هاي رشد و گلدهي مربوط به غده‌هاي S1 با تيمار هورموني 500 پي‌پي‌ام جيبرلين بود. در بررسي اثرات ساده نيز غده‌هاي درشت (S1)  و تيمار GA500 تقريباً در تمام صفات نسبت به ساير تيمارها برتري داشتند. نتايج نشان داد كه روش غوطه‌وري غده‌هاي شيپوري با هورمون GA3، مي‌تواند در برنامه‌ريزي توليد، افزايش زودبازدهي و انتخاب جمعيت‌هاي برتر در برنامه‌هاي اصلاحي استفاده شود.