بررسي عملكرد تصفيه خانه هاي آب آشاميدني تهران در حذف نانوپلاستيك ها و ميكروپلاستيك ها

زمينه و هدف: ميكروپلاستيك ها مي‌توانند داراي اثرات مضري براي جانداران از جمله انسان ها داشته باشند. اين ذرات در تمامي منابع آبي، خاكي و غذايي شناسايي شده اند. در اين ميان، منابع آب شيرين داراي اهميت بسزايي هستند، زيرا از طريق تصفيه خانه هاي آب، به عنوان منبع آبي براي انسان ها در نظر گرفته مي‌شوند. لذا اين مطالعه به بررسي عملكرد تصفيه خانه هاي تهران در حذف اين ذرات مي‌پردازد.روش بررسي: در اين مطالعه عملكرد 3 تصفيه خانه آب آشاميدني شهر تهران، در حذف اين ذرات مورد بررسي قرار گرفت. در بيشتر مطالعات صورت گرفته در سطح جهان، ذرات بزرگ‌تر از µm 1 بررسي شدند، اما در اين مطالعه ذرات نانوپلاستيك با سايز كوچك‌تر از µm 1 نيز مورد بررسي قرار گرفته و همچنين تاثير فصل گرم و سرد سال نيز، در غلظت اين ذرات در نظر گرفته شد. يافته ها: طبق نتايج مطالعه، مقدار ذرات ميكرو و نانوپلاستيك در ورودي تصفيه خانه ها در فصل گرم سال 309 ±2569 تا MP/L 425 ±3918 و در خروجي آنها 32 ±1492 تا MP/L 146 ±2279 بوده كه نشان‌دهنده افزايش اين ذرات در فصل گرم است. در نتيجه، تصفيه خانه هاي مورد مطالعه تنها قادر به حذف 32/1 تا 59/9 درصد از اين ذرات بودند. به علاوه، با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني، ميكروپلاستيك ها از لحاظ شكل ظاهري به سه دسته فيبر، فراگمنت و فيلم دسته بندي شدند.نتيجه‌گيري: براساس نتايج در اين مطالعه، تصفيه خانه هاي تهران عملكرد ضعيفي در حذف اين ذرات دارند.