تاثير نانو حامل هاي ليپوزومي حاوي ادوجونت بر رفتار وابسته به دوز داروي پكلي تاكسل بر رويرده سلولي MDA-MB468سرطان پستان

Liposomal Nanoparticles Reduce Dose-Dependent Behavior of Paclitaxel against MDA-MB 468 Breast Cancer Cells

پيش زمينه و هدف: نانوذرات مبتني بر انتقال دارو به عنوان يك نوآوري گسترده در پروتكل هاي درمان سرطان ايجاد شده است. در مطالعه حاضر، نقش كامپفرول (KAE)بارگيري شده در حامل هاي ليپوزومي براي افزايش سميت سلولي ، اثربخشي و آپوپتوز وابسته به پكلي تاكسل در سلول هاي سرطاني پستان MDA-MB 468 بررسي گرديد. مواد و روش ها: توزيع اندازه ذرات ، ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) ، پتانسيل زتا و برداشت سلولي براي بهينه سازي و مشخص كردن ليپوزوم هاي بارگذاري شده با كامپفرول مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون MTT براي ارزيابي تكثير سلولي سلول هاي سرطاني استفاده شد. طبقه بندي آپوپتوز زودرس و ديررس و الگوهاي بيان ژن آنها به ترتيب با رنگ آميزي Annexin V/PI و Real-time PCR ارزيابي شد. يافته ها: تصاوير SEM اندازه ذرات پراكنده در ابعاد 3 ±80 نانومتر كامپفرول فرموله شده در ليپوزوم ها را ارائه داد. مقادير IC50 براي KAE و پكلي تاكسل به ترتيب 0.52 ±44 ميكرومولار و 36.0 ± 1.75 نانومولار تعيين شد. تكثير سلولي به طور متوسط از %26/8 ± 56 تا %3/9 ± 44 (0/05> p) بعد از تيمار با ليپوزوم هاي بارگيري شده با KAE گزارش گرديد. تجويز همزمان نانوذرات حاوي KAE و پكلي تاكسل در سلول هاي سرطاني درصد آپوپتوز را به ميزان قابل توجهي تشديد كرد (0/05> P). نتيجه گيري: نتايج ما پيشنهاد كرد كه KAE بارگيري شده در ليپوزومs به عنوان يك اجوانت ضد سرطان تكنيك قدرتمندي بوده كه ممكن است سيستم دارورساني مفيد براي افزايش تأثير عوامل شيمي درماني بر سلول هاي سرطاني پستان باشد.

Background & Aims: Owing to its anti-cancer and anti-oxidant properties, Kaempferol (KAE) has become an ideal candidate to be more welcome into clinical practice. However, Due to its low water solubility and bioavailability, we aimed to design and address a new liposomal formulation with KAE and evaluate its anti-cancer activity against MDA-MB 468 breast cancer cells. Materials & Methods: To characterize the physicochemical features, pharmaceutical parameters such as nanoparticle size, morphology of particles under scanning electron microscopy (SEM), and zeta potential were measured. The optimum liposomal formulation along with paclitaxel was incubated to investigate their biological activity against breast cancer cells. Furthermore, molecular mechanisms related to program cell death (apoptosis) and their gene expression were measured by flowcytometric and real-time PCR, respectively. Results: SEM images showed narrow distributed and scattered particles with the size of 80.3 nm (KAE) formulated in liposomes. IC50 values for KAE and paclitaxel were determined to be as 44 ± 0.52 μM and 1.75 ± 0.36 nM, respectively. Cell proliferation averaged from 44 ± 3.9% to 56 ± 26.8% (p <0.05) after treatment with KAE-loaded liposomes. Co-administration of nanoparticles containing KAE and paclitaxel in cancer cells significantly increased the percentage of apoptosis (P <0.05). Conclusion: Taking our data into consideration, we suggest that insertion of KAE into liposomal carriers not only improved the bioavailability of this flavonoid but also surged the anti-cancer efficacy of paclitaxel.