ارائه الگو و تدوين شاخص هاي استعداد يابي در رشته بسكتبال بر اساس پارامتر هاي روانشناختي

هدف از پژوهش حاضر ارائه الگو و تدوين شاخص هاي استعداد يابي در رشته بسكتبال بر اساس پارامتر هاي رفتاري و روانشناختي بود. روش پژوهش از نوع پژوهش‌هاي آميخته اكتشافي (كيفيكمي) بود. نمونه آماري پژوهش در بخش كيفي (نمونه گيري به صورت هدفمند) تا اشباع نظري داده‌ها شامل 21 نفر از بالاترين سطح مربيان، كارشناسان بسكتبال و متخصصان استعداديابي و در بخش كمي (صورت تصادفي) شامل 242 نفر از مربيان بسكتبال بين‌المللي (فيبا) (7 نفر)، درجه 1 (60 نفر) و درجه 2 (175 نفر) بود. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبه عميق و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روايي و پايايي مصاحبه و پرسشنامه با استفاده از نظر خواهي از متخصصان، توافق دو كدگذار، روايي همگرا، آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي مورد بررسي و تأييد قرار گرفت. در نتيجه تحليل اوليه مصاحبه‌ها از طريق كدگذاري باز 10 مقوله، 30 زير مقوله و 101 مفهوم كليدي از متن مصاحبه‌ها استخراج و در نهايت منجر به ارائه مدل مفهومي با 9 مقوله و 33 زير مقوله شد. آزمون پارامترهاي استعداديابي در رشته بسكتبال مستخرج از تحليل مصاحبه‌ها با استفاده از تحليل عاملي تأييدي مرتبه دوم نشان پارامترهاي فيزيولوژيك (0.79=β)، روانشناختي (0.49=β) از اهميت برخورداند. همچنين، آزمون مدل مفهمومي با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد كه از ميان سازه‌هاي مستخرج از بخش كيفي به ترتيب فرهنگ سازي (0.35=β، 0.01=P)، مراكز استعداديابي (0.23=β، 0.02=P)، وضعيت اقتصادي (0.22=β، 0.02=P) و مديريت (0.13=β، 0.03=P) بيشترين نقش را در استعداديابي در رشته بسكتبال دارند.